Urodził się 6.08.1933 roku w Wilkowiecku w województwie częstochowskie.

W roku 1948 ukończył szkołę podstawową w Wilkowiecku, a w roku 1951 2-letni Podstawowy Ośrodek Szkolenia zawodowego w Toszku k. Gliwic, specjalność cieśla.

W 1954 roku ukończył 2-letnie Uniwersyteckie Studium Przygotowawcze w Krakowie, uzyskując świadectwo dojrzałości.

W roku 1955 pracował jako starszy pomiarowy w Krokowskim Przedsiębiorstwie Miernictwa w Krakowie.

W roku 1961 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa lądowego w specjalności Budowa Dróg, Ulic i Autostrad.

Po ukończeniu studiów w latach 1961-62 pracował na stanowisku kierownika robót w Rejonie Eksploatacji Dróg Publicznych w Krakowie, przy przebudowie ulic, mostów.

W latach 1962–1964 pracował na stanowisku starszego projektanta w Miejskim Biurze Studiów i Projektów Budownictwa w Krakowie. w tym czasie opracował ok. 40 projektów przebudowy ulic, placów i linii tramwajowych dla miasta Krakowa, Nowej Huty, Jaworzna i  Boryni k Rybnika.

W latach 1964–1968 pracował na stanowisku kierownika w Rejonie Eksploatacji Dróg Publicznych w Wadowicach. Opracował wiele projektów i nadzorował ich realizacje.

Od roku 1966 ma pełne uprawnienia z zakresu budownictwa drogowego i mostowego, zarówno do projektowania jak i wykonawstwa.

W latach 1968–1972 pracował w Wojewódzkim Zarządzie Dróg Publicznych w Katowicach, kolejno: na stanowisku Dyrektora Rejonu Dróg Publicznych w Mikołowie, Naczelnika Wydziału Dokumentacji i Wydziału Techniki, przy przebudowie wielu dróg krajowych i wojewódzkich aglomeracji i województwa śląskiego.

W roku 1972 przechodzi do pracy na Politechnice Śląskiej, Wydziału Budownictwa i Architektury, Instytutu Dróg i Mostów na stanowisko wykładowcy. Po przekształceniach pracuje następnie w Instytucie Budowy Dróg - na stanowisku starszego wykładowcy, a następnie docenta kontraktowego w Zakładzie Dróg i Kolei.

Zajęcia dydaktyczne prowadził ze wszystkich przedmiotów z zakresy budownictwa drogowego, w tym budowy lotnisk.

Obronił doktorat w listopadzie 1979 roku, którego promotorem był docent Czesław Lewinowski.

Pełnił obowiązki prodziekana ds. nauczania i wychowania studiów dziennych w kadencji 1979–81 Wydziału Budownictwa.

Dorobek dydaktyczny i naukowy to: opublikowanych 15 prac naukowych (6 jako współautor) oraz opracowanych 281 tematów ( 61 jako współautor) naukowo-badawczych.

Autor skryptu pt. „Porty lotnicze. Pola wzlotów i urządzenia nawigacyjne” wydanego w roku 1987 i 1991 przez Politechniką Śląską. Kierował ponad 130 pracami dyplomowymi inżynierskimi i magisterskimi, w przeważającej mierze przydatnymi w gospodarce.

Utrzymywał aktywny kontakt z gospodarką narodową, głownie regionu śląskiego, realizując wiele projektów budowy i przebudowy ulic, kanalizacji i zaplecza technicznego, opracował wiele ekspertyz, prowadząc doradztwo techniczne i szkolenia personelu technicznego branżowych przedsiębiorstw.

Równolegle z pracą zawodową i dydaktyczna w latach 1962 do 1990 uczył przedmiotów zawodowych w technikach drogowych oraz różnych kursach dokształcających.

Odszedł na emeryturę w 1998 roku.