Urodził się 4 lipca 1902 r. w Łodzi. w roku 1920 ukończył Gimnazjum Państwowe im. M.Kopernika w Łodzi.

W roku 1927 ukończył Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, uzyskując dyplom inżyniera dróg i mostów.

W okresie 1928 – 1932 pracował w Dyrekcji Robót Publicznych woj. warszawskiego na stanowisku referenta mostowego, a następnie kierownika budowy mostów m.in. na Bugu w Zegrzu i na Wiśle w Modlinie.

W latach 1932 – 1934 kierował Powiatowym Zarządem Drogowym w Rawie Mazowieckiej, gdzie m.in. prowadził przebudowę drogi państwowej nr 13 (trakt częstochowski), budowę mostu na Pilicy w Nowym Mieście, oraz budowę Hali Sportowej w Spale.

W latach 1934 – 1939 pracował w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim jako kierownik referatu mostowego, i jako inspektor drogowy.

Niezależnie od pracy we wskazanych urzędach prowadził samodzielną pracę zawodową, projektując około 30 większych mostów i konstrukcji spawanych.

Od września 1939 r. do końca 1941 roku pracował w Zarządzie Dróg Państwowych w Stanisławowie jako st. inżynier, inspektor. w okresie okupacji niemieckiej do 1945 roku pracował na stanowiskach: starszego drogomistrza w Kałuszu, jako urzędnik techniczny w Zarządach Drogowych w Sandomierzu i Nowym Sączu.

W Lipcu 1945 roku powraca na Śląsk i podejmuje pracę w Hucie Zabrze na stanowisku szefa Biura Technicznego, w skład którego wchodził Dział Inwestycji Huty. Od 1948 roku pracował po przeniesieniu w Dąbrowskich Zakładach Hutniczych w Biurze Konstrukcyjnym Działu Inwestycyjnego. Następnie w Biurze Projektowym BUPROHUT w Zabrzu i Gliwicach jako główny projektant Działu Budowli, aż do 1952 roku.

Pełnoetatową pracę na Wydziale Inżynieryjno – Budowlanym Politechniki Śląskiej rozpoczął 1 grudnia 1945 r. na stanowisku adiunkta w Katedrze Budowy Mostów. Dnia 1 grudnia 1953 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora i kierownika Katedry i Zakładu Transportu Przemysłowego na Wydziale Budownictwa Przemysłowego. Katedrą kieruje do 31 sierpnia 1956 roku.

W okresie od 1.10.1956 r. do 30. 05. 58r. pełnił funkcję prodziekana Wydziału Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego.

Od 1 września 1956r. do 31 stycznia 1964 r. kierował Katedrą Komunikacji Miejskiej na Wydziale Inżynierii Sanitarnej. Na tym wydziale, na wniosek Rady Wydziału, otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, w dniu 1 lutego 1964 roku.

W latach 1964 – 1966 pełnił funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Sanitarnej Politechniki Śląskiej.

W roku 1961 zorganizował przy Katedrze Komunikacji Miejskiej Laboratorium Drogowe, w którym były prowadzone badania nad stosowaniem materiałów miejscowych i odpadowych do nawierzchni drogowych.

Publikował wiele artykułów w prasie fachowej, jak również wydawał opracowania książkowe: „Wzmacnianie i poszerzanie mostów”, „Komunikacje lądowe”, „Utrzymanie mostów miejskich i drogowych”, „Tunele i przejścia podziemne w miastach” (to ostatnie jako współautor z Stanisławem Lessaerem).

Posiadał uprawnienia budowlane w zakresie projektowania i realizacji budowy budynków oraz linii komunikacji lądowej. Był wieloletnim członkiem Rady Naukowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach oraz członkiem Zespołu Rzeczoznawców i Zespołu Sędziów Konkursów PZITB-NOT.

Brał czynny udział w konferencjach naukowych krajowych i zagranicznych, m.in. wygłaszając referaty na Sesjach Naukowych Wyższej Szkoły Komunikacyjnej w Dreźnie.

Profesor J.Bartoszewski był odznaczony: Medalem Dziesięciolecia PL, Złotą Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego, Odznaka 25 lecia Politechniki Śląskiej oraz szeregiem nagród Ministra Szkolnictwa Wyższego i Rektora Politechniki Śląskiej.

Zmarł 20 kwietnia 1971 roku w Zabrzu, pochowany został na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach.

Opracował: Leon Rowiński