Jan, Kazimierz Mikoś urodził się 27 lutego 1930 r. w Golcowej. Maturę uzyskał w 1950 roku w Gimnazjum i Liceum w Brzozowie. Dyplom inżyniera budownictwa uzyskał na Wydziale Budownictwa Przemysłowego Politechniki Śląskiej w roku 1954.

W tym samym roku podjął pracę w Katedrze Organizacji i Ekonomiki Budownictwa tego wydziału. Równolegle studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach na specjalności: ekonomika i organizacja budownictwa, uzyskując w 1956 roku dyplom magistra.

Od 1956 roku podejmuje równolegle z pracą na Uczelni, pracę zawodową w budownictwie. Najpierw w Zarządzie Inwestycji Politechniki Śląskiej, nadzorując budowę hali Wydziału Górniczego i innych obiektów Politechniki Śląskiej. Następnie w latach 1959/1960 pracował w: Przedsiębiorstwie Przemysłowym Oświęcim, w Miastoprojekcie Gliwice w okresie tym zajmuje się opracowaniem wzorcowych projektów montażu hal przemysłowych oraz budynków mieszkalnych z elementów wielkoblokowych.

W październiku 1964 r. na podstawie przedstawienia i obrony pracy pt. &dbquo;Pumeksobeton z mikrowypełniaczem pyłowym&rbquo;, uzyskuje stopień doktora nauk technicznych na wydziale Budownictwa Ogólnego i Przemysłowego Pol. Śl.

W latach 1964-1967 pełni funkcję konsultanta naukowego z zakresu budownictwa mieszka-niowego przy Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Rozwoju Rybnickiego Okręgu Węglowego w Katowicach.

W latach 1969-1971 kieruje roboczo pracami uczelnianego zespołu opracowującego i wdrażającego oryginalną technologią wznoszenia budynków „Ślizg ROW”. Technologią tą wzniesiono ponad 200 budynków 11. kondygnacyjnych. Niemal równolegle kierował zespołem uczelnianym nad technologią „GZ”, wznoszenia budynków w wielkowymiarowych deskowaniach przestawnych. Dla obu tych prac uzyskano szereg patentów. w latach 1971-1976 kierował uczelniano-przemysłowym zespołem opracowującym i wdrażającym technologię PRAS-BET, produkcji i montażu wielkopłytowych elementów betonowych w budynkach wielokondygnacyjnych. Równolegle opracowano technologię PRAS-GIPS.

Od 1973 r. był Kierownikiem Zakładu Doświadczalnego PRAS-BET.

Od 1969 roku, przez ponad 20 lat był z-cą Dyrektora ds. Nauki w Katedrze a następnie w Instytucie Technologii i Organizacji Budownictwa, w którym w latach 1988-1991 był Dyrektorem.

W latach 1981/84, trudnych czasach stanu wojennego, był Dziekanem Wydziału Budownictwa.

Lata l980/1995 to okres nowych zainteresowań naukowych profesora związanych z problematyką budownictwa ekologicznego oraz trwałości materiałów i obiektów budowlanych. Efektem tych zainteresowań jest książka „Budownictwo ekologiczne”, dzieło o prekursorskim wówczas charakterze.

Profesor wypromował 8 doktorów, był recenzentem 6 rozpraw habilitacyjnych, 25 rozpraw doktorskich. 0pracował 8 opinii w sprawie powołania na profesora oraz 3 opinie na docenta.

Przez wiele lat był członkiem sekcji Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, oraz wielu rad naukowych.

Jest laureatem wielu nagród i odznaczeń m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Edukacji Narodowej, także Politechniki Śląskiej i różnymi wyróżnieniami wielu instytucji.

Zmarł dnia 2 marca 2015 r. w Gliwicach i został pochowany na cmentarzu Lipowym.

Autor notki: doc. dr inż. Andrzej Mokrosz