Franciszek Wasilkowski urodził się 3 grudnia 1897 r. w Pleszowicach koło Przemyśla, zmarł 16 stycznia 1969 r. w Katowicach.

Po ukończeniu gimnazjum w Cyrowie rozpoczął w 1916 r. studia na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej. Dyplom inżyniera uzyskał w 1923 r. Po czterech latach pracy w biurze inżynierskim „Tres” we Lwowie rozpoczyna pracę na Politechnice Lwowskiej jako asystent Katedry Budownictwa Wodnego. w roku 1934 po przedstawieniu pracy z zakresu budownictwa stalowego uzyskuje stopień doktora nauk technicznych.

Dr inż. Franciszek Wasilkowski wyjeżdża do Szwajcarii, gdzie pracuje pod kierunkiem wybitnych profesorów Politechniki w Zurychu. Po powrocie do Lwowa habilituje się w roku 1937, a następnie obejmuje kierownictwo Katedry Statyki Budowli i Budownictwa Żelaznego. w 1938 roku zostaje mianowany profesorem nadzwyczajnym Politechniki Lwowskiej. Pierwsze artykuły w „Czasopiśmie technicznym” dotyczą projektów obiektów budowlanych o konstrukcji żelbetowej, stalowej i drewnianej.

W latach wojny pracuje nadal na Politechnice Lwowskiej, po czym przenosi się do Katowic. Zostaje członkiem „Tymczasowej Komisji Organizacyjnej Politechniki Śląskiej”, utworzonej staraniem Pełnomocnika Rządu, gen. Aleksandra Zawadzkiego, inicjatora utworzenia na Śląsku Politechniki. w połowie czerwca 1945 r. bierze udział w Ministerstwie Oświaty w Warszawie w konferencji, w czasie której zapada ostateczna decyzja zlokalizowania Politechniki Śląskiej w Gliwicach.

Na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym Politechniki Śląskiej prof. dr hab. inż. Franciszek Wasilkowski zostaje dziekanem oraz obejmuje kierownictwo Katedry Budownictwa Stalowego. Wykłady i ćwiczenia rozpoczyna w październiku 1945 r. na trzecim roku, w budynku przy ul. M. Strzody.

Na Śląsku rozpoczyna swój drugi etap działalności twórczej poświęcając wszystkie swe siły problemom budownictwa w naszym specyficznym regionie. Kilka lat przemyśleń potrzebnych było Profesorowi, aby w roku 1950 pojawiła się w „Inżynierii i Budownictwie” pierwsza, rewelacyjna jak na owe czasy praca pt. „Posadowienie budowli na terenach górniczych”. Dalsze prace dotyczyły zabezpieczenia budowli przed szkodami górniczymi. Profesor opracował teorię zabezpieczenia budowli na terenach górniczych. Kieruje pracami zespołu powołanego do opracowania pierwszych w budownictwie wytycznych do projektowania obiektów poddanych wpływom eksploatacji górniczej. w Dzienniku Urzędowym Budownictwa w latach 1951, 1959, 1962 ogłoszono wytyczne do projektowania budynków murowanych, wielkoblokowych, szkieletowych oraz hal przemysłowych na terenach górniczych. Profesor zostaje powołany przez Urząd Rady Ministrów na stanowisko przewodniczącego Komisji Ochrony Powierzchni przed Szkodami Górniczymi przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach. Powierzono Mu przewodnictwo Komisji Budowlanej Komitetu do spraw Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Rezultatem pracy Komisji są prace opublikowane w Biuletynie PAN w latach 1956-1962. Wydawane „Biuletyny” cieszą się wielkim uznaniem i popularnością zarówno w kraju, jak i za granicą. Profesor Wasilkowski otrzymuje w 1953 r. Nagrodę Państwową III stopnia.

W roku 1954 przyznano Mu tytuł profesora zwyczajnego. w październiku 1958 roku do programu nauczania na kierunku Budownictwa zostaje wprowadzony, jako jedyny w kraju, nowy przedmiot „Zabezpieczenie budowli na terenach górniczych”.

W latach sześćdziesiątych stan zdrowia profesora Franciszka Wasilkowskiego nie pozwolił dokończyć opracowania monografii dotyczącej budownictwa na terenach górniczych.