Antoni Karol Plamitzer urodził się w 1889 r.

Studia na Politechnice Lwowskiej. Doktorat w 1911 na Politechnice Lwowskiej. Od 1911 r. pracuje w Katedrze Geometrii Wykreślnej Politechniki Lwowskiej, zajmując kolejno stanowiska: asystenta, doktora, doktora habilitowanego w 1920 r. Stanowisko profesora uzyskał w 1922 r. Tytuł profesora zwyczajnego w roku 1929. Był w latach 1922/45 kierownikiem II Katedry Geometrii Wykreślnej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Dwukrotnie był dziekanem tego wydziału.

W roku 1945, po przenosinach do Krakowa, był Kierownikiem Katedry Geometrii Wykreślnej Akademii Górniczej.

Wydział Inżynieryjno-Budowlany kreowany został 24 maja 1945 r. dekretem Krajowej Rady Narodowej, jako jeden z 4 wydziałów Politechniki Śląskiej z siedzibą w Katowicach.

Okres pierwotny organizacji Wydziału, pierwszego naboru studentów i pierwszego rozpoczęcia roku akademickiego w dniu 5.06.1945 r., był w Akademii Górniczej w Krakowie.

W wyniku mianowania z dnia 11.06.1945 roku w Krakowie, zostaje powołany na stanowisko p.o. Dziekana Wydziału Inżynieryjno-Budowlanego Politechniki Śląskiej. Po niespełna trzech tygodniach, złożył na ręce rektora organizującej się uczelni prof. Władysława Kuczewskiego, rezygnację z powodu złego stanu zdrowia. Rezygnacja została przyjęta. Pełnił więc funkcję zaledwie 20 dni.

Według cząstkowych danych i zebranych informacji w ramach działalności Wydziału Inżynieryjno-Budowlanego Politechniki Śląskiej w Krakowie, profesor Plamitzer był pierwszym kierownikiem Katedry Geometrii Wykreślnej. Prowadził zajęcia dydaktyczne z geometrii wykreślnej.

Jest autorem podręczników z: Aksonometrii prostokątnej, Elementów geometrii rzutowej, Geometrii wykreślnej.

Jest laureatem wielu odznaczeń, nagród i wyróżnień przedwojennych.

Zmarł 15.10.1954 w Krakowie (cm. Rakowicki Fb/2/8).

Autor notki: doc. dr inż. Andrzej Mokrosz