Urodził się w 1931 r. w Częstochowie.

W latach 1945 – 1948 uczęszczał do i Liceum i Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie, uzyskując tzw. małą maturę. Następnie kontynuował naukę w Liceum Drogowym w Państwowych Szkołach Budownictwa w Bytomiu, które ukończył w roku 1951 z dyplomem technika drogowego.

W roku 1951 rozpoczął studia na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym Politechniki Śląskiej, które ukończył w 1956 roku z dyplomem magistra inżyniera budownictwa lądowego ze specjalnością konstrukcje stalowe.

W roku 1954, będąc studentem III roku, rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Geodezji Politechniki Śląskiej.

W 1967 roku uzyskał stopień dr nauk technicznych w AGH w Krakowie z zakresu geodezji inżynieryjnej.

W roku 1968 uzyskał nominację na docenta w Katedrze Geodezji na Wydziale Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego.

W roku 1976 powołany został na stanowisko prodziekana ds. nauczania i wychowania Wydziału Budownictwa i Architektury. Funkcję tę kontynuował do roku 1979. Przedłużona o 3 miesiące kadencja prodziekana nacechowana była typowymi dla tego okresu licznymi działaniami o charakterze dydaktyczno-wychowawczym i organizacyjnym. Celem tych działań było zwiększenie dyscypliny studiów, efektów wychowawczych oraz wyników nauczania, zważywszy, że Wydział liczył wówczas 1300 studentów.

Z Jego inicjatywy zorganizowano w 1984 roku Sesję Naukową „Dydaktyka Wydziału Budownictwa oraz Sesji poświęconej pracy opiekunów grup i lat studiów.

Z inicjatywy prodziekana zostało zorganizowane w Domu Studenckim „Ziemowit” tzw. „wyjazdowe” posiedzenie Rady Wydziału Budownictwa poświęcone sytuacji socjalno-bytowej i wychowawczej studentów zamieszkujących w tym Domu, transmitowane przez radiowęzeł do wszystkich domów akademickich.

Na uwagę zasługują też działania prodziekana związane z nadaniem odpowiedniej oprawy uroczystościom wręczenia dyplomów ukończenia studiów, udziału w organizacji i kontroli praktyk studenckich, studenckich praktyk robotniczych, obozów naukowych, hospitalizacji zajęć dydaktycznych i ciągłych rozmów ze studentami w myśl zasady „frontem do studenta”.

Kadencja prodziekana obfitowała w liczne sukcesy sportowe Wydziału Budownictwa w takich konkurencjach jak: piłka ręczna, siatkówka, pływanie i narciarstwo.

W roku 1977 doc. St. Mercik mianowany został Kierownikiem Zakładu Geodezji, w roku 1978 objął funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Dróg i Mostów, a następnie zastępcy dyrektora Instytutu Budowy Dróg i Mostów. w 1985 roku został mianowany Dyrektorem tegoż Instytutu. Pełnił tę funkcje do sierpnia 1991 roku.

Działalność naukowa ukierunkowana była głównie na zagadnienia geodezji inżynieryjnej. Jest autorem, bądź współautorem, 65 publikacji, 10 patentów i wzorów użytkowych, 20 recenzji oraz wielu ekspertyz i prac badawczych.

W 1991 roku przeszedł na emeryturę.

Licencjonowany rzeczoznawca majątkowy i zarządca nieruchomości. Wieloletni Prezes Stowarzyszenia Wychowanków Wydziału Budownictwa. Autor, współautor i redaktor siedmiu monografii o charakterze historyczno– wspomnieniowym związanych z dziejami Wydziału Budownictwa.

Za osiągnięcia w dziedzinie naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej został odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Czterdziestolecia Politechniki Śląskiej, Złotą Odznaką Stowarzyszenia Geodetów Polskich, oraz wieloma innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi, nagrodami i wyróżnieniami.

Zmarł 11 października 2020 r.