Zmarł profesor Jan Mikoś

Autor: System Publikacja: 03.03.2015

Zmarł profesor Jan Mikoś

W poniedziałek 2 marca, w wieku 85 lat, po długiej i ciężkiej chorobie zmarł profesor Jan Mikoś, emerytowany profesor zwyczajny Politechniki Śląskiej, człowiek wielkiej dobroci, prawości i szlachetności.

Profesor Jan Kazimierz Mikoś urodził się 27 lutego 1930 r. w Golcowej. Maturę uzyskał w 1950 roku w Gimnazjum i Liceum w Brzozowie. Dyplom inżyniera budownictwa uzyskał natomiast na Wydziale Budownictwa Przemysłowego Politechniki Śląskiej w roku 1954. W tym samym roku podjął pracę w Katedrze Organizacji i Ekonomiki Budownictwa tego wydziału. Równolegle studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach na specjalności: ekonomika i organizacja budownictwa, uzyskując w 1956 r. dyplom magistra. Równolegle z pracą na uczelni podjął w 1956 r. pracę zawodową w budownictwie. Najpierw w Zarządzie Inwestycji Politechniki Śląskiej, nadzorując budowę hali Wydziału Górniczego i innych obiektów Politechniki Śląskiej, a następnie w latach 1959-1960 w Przedsiębiorstwie Przemysłowym Oświęcim i w Miastoprojekcie Gliwice. W okresie tym zajmował się opracowaniem wzorcowych projektów montażu hal przemysłowych oraz budynków mieszkalnych z elementów wielkoblokowych. W październiku 1964 r. na podstawie przedstawienia i obrony pracy pt. „Pumeksobeton z mikrowypełniaczem pyłowym” uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Budownictwa Ogólnego i Przemysłowego Politechniki Śląskiej. W latach 1964-1967 pełnił funkcję konsultanta naukowego z zakresu budownictwa mieszkaniowego przy Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Rozwoju Rybnickiego Okręgu Węglowego w Katowicach. W latach 1969-1971 kierował roboczo pracami uczelnianego zespołu opracowującego i wdrażającego oryginalną technologią wznoszenia budynków „Ślizg ROW”. Technologią tą wzniesiono ponad 200 budynków 11-kondygnacyjnych. Niemal równolegle kierował zespołem uczelnianym nad technologią „GZ”, wznoszenia budynków w wielkowymiarowych deskowaniach przestawnych. Dla obu tych prac uzyskano szereg patentów. W latach 1971-1976 kierował uczelniano-przemysłowym zespołem opracowującym i wdrażającym technologię PRAS-BET, produkcji i montażu wielkopłytowych elementów betonowych w budynkach wielokondygnacyjnych. Równolegle opracowano technologię PRAS-GIPS. Od 1973 r. był kierownikiem Zakładu Doświadczalnego PRAS-BET. Od 1969 r., przez ponad 20 lat, był zastępcą dyrektora ds. nauki w Katedrze, a następnie w Instytucie Technologii i Organizacji Budownictwa, a w latach 1988-1991 był jego dyrektorem. W latach 1981-1984, w trudnych czasach stanu wojennego, był dziekanem Wydziału Budownictwa.
Lata 1980-1995 to natomiast okres nowych zainteresowań naukowych profesora związanych z problematyką budownictwa ekologicznego oraz trwałości materiałów i obiektów budowlanych. Efektem tych zainteresowań była książka „Budownictwo ekologiczne”, dzieło o prekursorskim wówczas charakterze.
Profesor wypromował ośmiu doktorów, był recenzentem sześciu rozpraw habilitacyjnych i 25 rozpraw doktorskich. Opracował osiem opinii w sprawie powołania na profesora oraz trzy opinie na docenta. Przez wiele lat był członkiem sekcji Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN oraz wielu rad naukowych. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Edukacji Narodowej, Medal Politechniki Śląskiej i inne różne wyróżnienia wielu instytucji.

Msza święta pogrzebowa zostanie odprawiona w kościele pw. św. Bartłomieja w Gliwicach w najbliższy piątek o godz. 9:00. Tego samego dnia o godz. 11:00 w kaplicy na Cmentarzu Lipowym w Gliwicach odbędzie się uroczystość pogrzebowa.

Udostępnij: