Politechnika Śląska | Rys historyczny

50 lat Wydziału Inżynierii Materiałowej

Po I Wojnie Światowej duża liczba zakładów przemysłu metalurgicznego, elektromaszynowego i chemicznego borykała się z brakiem wykształconych pracowników. Stan taki był następstwem emigracji specjalistów (górnośląskich Niemców i Górnoślązaków słowiańskich) poza polską część Górnego Śląska. Szczególnie ten stan braków w szkolnictwie technicznym dał się odczuć po Powstaniach Śląskich. Mimo iż, istniało szkolnictwo średnie, szkół technicznych było zaledwie kilka, m.in. Szkoła Włókiennicza w Bielsku, Szkoła Górnicza w Tarnowskich Górach, Szkoła Budowlana w Katowicach oraz Wojewódzka Szkoła Mechaniczna i Hutnicza w Chorzowie. Niewystarczający potencjał specjalistów z tego obszaru wymagał stworzenia nowoczesnej szkoły o charakterze technicznym.
11 lutego 1925 roku Sejm Śląski uchwalił rezolucję, wzywającą Radę Wojewódzką do przedłożenia Sejmowi projektu ustawy o jednolitej organizacji szkolnictwa zawodowego w całym województwie. Z polecenia Wojewody Śląskiego Michała Grażyńskiego postanowiono połączyć wszystkie szkoły techniczne w tym rejonie i stworzyć jedną wielowydziałową szkołę, specjalizującą się w wielu kierunkach technicznych. Uznano, że szkoła będzie zlokalizowana w centrum gęsto zaludnionego obszaru w pobliżu głównego węzła kolejowego. We wrześniu 1928 roku, u zbiegu ulic Krasińskiego i Granicznej w Katowicach, rozpoczęto budowę gmachu o kubaturze 172 tys. metrów sześciennych. Budowa trwała 3 lata. Kompleks gmachu powstały w 1932 roku, zaprojektowany przez architektów T. Dobrzyńską i Z. Łobodę i mieścił 172 sale wykładowe, 12 sal muzealnych, 2 sale audytoryjne, w których wiedzę zdobywało około 930 uczniów. Budynek wyposażony był w gabinety lekarskie, sale gimnastyczne, świetlice oraz biblioteki. W strukturze budynku 40% stanowiły warsztaty i laboratoria. Wśród nich były hale obróbki metali, warsztaty elektrotechniczne, odlewnia oraz kuźnia. Pokazany na zdjęciu fronton gmachu od ul. Krasińskiego w Katowicach stanowi zaledwie jedną trzecią całkowitej powierzchni zespołu budynków. Jak na owe czasy była to największa w Polsce średnia szkoła techniczna, przygotowująca kadrę dla miejscowego przemysłu. Efektem wybudowania nowego budynku była likwidacja Szkoły Mechanicznej i Hutniczej w Chorzowie i przeniesienie jej personelu do budynku tzw. „Śląskich”.

Na uroczystości poświęcenia kamienia węgielnego przybył Wojewoda Śląski Michał Grażyński i Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej prof. inż. Ignacy Mościcki. Personelowi szkoły nadano zaszczytny tytuł Śląskich Funkcjonariuszy Wojewódzkich. Szkoła była drugą, co do wielkości szkołą tego typu w Europie, o niespotykanym wyposażeniu i oryginalnych pracowniach, z własną halą hutniczą, z piecem odlewniczym i siłownią produkującą prąd elektryczny dla okolicznych dzielnic. Gmach nazywano „Pałacem Techników”. W ówczesnych założeniach planistycznych, szkoła po pewnym czasie miała być przekształcona w Politechnikę Śląską. W okresie wojennym w budynku „Śląskich” działała Szkoła Inżynierska, do której przyjmowano kandydatów należących do pierwszej i drugiej grupy niemieckiej listy narodowej, pod warunkiem dobrej znajomości języka niemieckiego. Do planów stworzenia politechniki w Katowicach wrócono jeszcze przed zakończeniem II Wojny Światowej. Dzięki pracy Jerzego Ziętka, wojewody górnośląskiego, 26 lutego 1945 roku powołano tymczasową Komisję Organizacyjną Politechniki Śląskiej (na jej czele stanął inż. Stanisław Majewski, dyrektor Szkoły Górniczej w Katowicach), a już 24 maja 1945 roku Prezydium Krajowej Rady Narodowej wydało dekret nr 118 Prezydenta Krajowej Rady Narodowej o utworzeniu Politechniki Śląskiej w Katowicach (Dz.U. RP Nr 21 z dnia 11 czerwca 1945 roku). Był to efekt memoriału wystosowanego w drugiej połowie kwietnia 1945 roku przez Komisję Organizacyjną do Rządu i Prezydium Krajowej Rady Narodowej w sprawie utworzenia na Śląsku wyższej uczelni technicznej. Obowiązki organizacyjne tworzenia Politechniki Śląskiej powierzone zostały, decyzją Ministra Oświaty, prof. Władysławowi Kuczewskiemu, który od początku 1945 roku był również organizatorem i p.o. Rektora Politechniki Warszawskiej.

Politechnika Śląska w stolicy Górnego Śląska zaistniała w 1956 roku, kiedy to wcielono do Politechniki Wieczorową Szkołę Inżynierską. Pierwotnie była to Wyższa Szkoła Inżynierska powstała w 1950 roku i usytuowana w gmachu Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych przy ul. Krasińskiego w Katowicach. W 1951 roku Szkoła została przemianowana na Wieczorową Szkołę Inżynierską, w której Rektorem od 1952 roku był Prof. Władysław Kuczewski. Jednostka ta była odpowiedzialna za prowadzenie studiów wieczorowych na Politechnice Śląskiej.
Punktem zwrotnym rozwoju Politechniki Śląskiej w Katowicach było utworzenie, w 1969 roku, nowego Wydziału Metalurgicznego z siedzibą w Katowicach w budynku przy ul. Krasińskiego. Wydział, 1 października 1988 roku, przekształcono w Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. 1 październik 1992 roku Wydział ponownie przekształcono, ty razem w Wydział Inżynierii Materiałowej, Metalurgii, Transportu i Zarządzania. W 1995 roku usunięto człon Zarzadzanie i Wydział przyjął nazwę Wydziału Inżynierii Materiałowej, Metalurgii i Transportu. Kolejna zmiana nastąpiła w 2003 roku, wówczas powstał Wdział Inżynierii Materiałowej i Metalurgii, natomiast w 2019 roku przyjął nazwę Wydziału Inżynierii Materiałowej. Od 2003 roku w historycznym gmachu tzw. „Pałacu Techników” mieści się również Wydział Transportu, który od 2019 roku zmienił nazwę na Wydział Transportu i Inżynierii Lotniczej.
Pomimo licznych zmian jakie zachodziły na Górnym Śląsku, jak również w samym budynku „Pałacu Techników” zachowany został modernistyczny styl architektoniczny z wieloma charakterystycznymi dla tego okresu detalami.

: Oryginalne schody i fragment parkietu przy wejściu do biblioteki wydziałowej

: Drzwi wejściowe po renowacji

: Klatka schodowa z balustradą

: Schody z oryginalną sztukaterią mosiężną

: Posadzka na korytarzu

: Schody

: Posadzka na korytarzu

: Sztukateria w gabinecie dziekana

Wydział Inżynierii Materiałowej jest wydziałem Politechniki Śląskiej usytuowanych poza Gliwicami. Wydział kształci studentów na kierunkach: Inżynieria Materiałowa, Informatyka Przemysłowa, Inżynieria Produkcji oraz Zarzadzanie i Inżynieria Produkcji. Od 2019 roku w budynku przy ul. Krasińskiego prowadzone są zajęcia dla studentów z Wydziałów Automatyki, Elektroniki i Informatyki oraz Wydziału Budownictwa. Na Wydziale Inżynierii Materiałowej prowadzone są prace naukowe i naukowo-badawcze w obszarze nowych materiałów i technologii. Wydział dysponuje licznymi laboratoriami wyposażonymi w nowoczesną aparaturę badawczą. Budynek ze swoimi licznymi walorami użytkowymi i architektonicznymi przetrwał już ponad 90 lat, służąc rozwojowi polskiej nauki, myśli technicznej i przemysłu. Przez ten okres wykształcono w nim liczne wyspecjalizowane kadry inżynierów, menadżerów i naukowców.

W trakcie 50 lat mury Wydziału Metalurgicznego, a później Wydziału Inżynierii Materiałowej opuściło tysiące studentów. W 1970 roku dyplom otrzymało 57 absolwentów studiów inżynierskich wieczorowych na czterech specjalnościach: Metalurgia Surówki i Stali, Odlewnictwo Stopów Żelaza i Metali Nieżelaznych, Przeróbka Plastyczna Metali oraz Metalurgia Metali Nieżelaznych.
Pierwsi absolwenci dziennych studiów zawodowych (inżynier metalurg) w liczbie 40 otrzymali dyplomy w 1971 roku na trzech specjalnościach: Metalurgia Surówki i Stali, Odlewnictwo Stopów Żelaza i Metali Nieżelaznych oraz Przeróbka Plastyczna Metali. Pierwsi studenci studiów magisterskich z kierunku Inżynieria Materiałowa ukończyli studia w 1976 roku w liczbie 43. Od tego czasu liczna absolwentów znacznie się powiększyła, a wśród nich są profesorowie, pracownicy naukowi wyższych uczelni i instytutów naukowo-badawczych, urzędnicy państwowi, dyrektorzy hut i przedsiębiorstw przetwórstwa metali oraz przedstawiciele firm zagranicznych. W trakcie 50 lat istnienia Wydziału wielu pracowników zdobyło nominacje profesorskie, ukończyło przewody habilitacyjne lub doktorskie. Liczba nominacji profesorskich i nadanych stopni naukowych w latach 1971-2019 była następująca:

nominacje profesorskie – 56 osób
ukończone przewody habilitacyjne – 100 osób
ukończone przewody doktorskie – 350 osób

Władze wydziału

Dziekanami Wydziału byli:

prof. dr hab. inż. Tadeusz Lamber w latach 1969-1981
prof. dr inż. Stanisław Pawłowski w latach 1981-1982
prof. dr hab. inż. Leszek Król w latach 1982-1987,
prof. dr hab. inż. Marek Hetmańczyk w latach 1987-1990
prof. dr hab. inż. Remigiusz Sosnowski w latach 1990-1996
prof. dr hab. inż. Czesław Sajdak w latach 1996-2002
prof. dr hab. inż. Leszek Blacha w latach 2002-2008
prof. dr hab. inż. Wojciech Szkliniarz w latach 2008-2012
prof. dr hab. inż. Jerzy Łabaj w latach 2012-2019
prof. dr hab. inż. Kinga Rodak w latach 2019-2024

W skład ostatnich władz Wydziału, wybieranych zgodnie z wymaganiami z ustawy o szkolnictwie wyższym z 2013 roku, wchodzili następujący
prodziekani:

prodziekan ds. Współpracy i Rozwoju: prof. dr hab. inż. Janusz Adamiec
prodziekan ds. Kształcenia: dr inż. Jacek Chrapoński
prodziekan ds. Infrastruktury i Organizacji: dr hab. inż. Dariusz Kuc, prof. PŚ

Ważnym gremium wspomagającym pracę władz Wydziału była Rada Wydziału. W skład rady Wydziału Inżynierii Materiałowej
na lata 2019-2024 wchodzili:

dziekan: dr hab. inż. Kinga Rodak, Prof. PŚ
prodziekan ds. Współpracy i Rozwoju: prof. dr hab. inż. Janusz Adamiec
prodziekan ds. Kształcenia: dr inż. Jacek Chrapoński
prodziekan ds. Infrastruktury i Organizacji: dr hab. inż. Dariusz Kuc, prof. PŚ

Dziekan, Prodziekani oraz Kierownicy czterech Katedr tworzyli wraz z przedstawicielami samorządu studenckiego i doktorantów oraz przedstawicielami otoczenia społeczno-gospodarczego Radę Dziekańską. W skład Rady wchodzili również przedstawiciele związków zawodowych NSZZ „Solidarność” i Związek Nauczycielstwa Polskiego. Decyzją JM Rektora Politechniki Śląskiej w skład władz Wydziału Inżynierii Materiałowej na lata 2024-2028 wchodzą:

dziekan: prof. dr hab. inż. Krzysztof Nowacki
prodziekan ds. nauki i współpracy: dr hab. inż. Albert Smalcerz, prof. PŚ
prodziekan ds. studenckich i kształcenia: dr inż. Agnieszka Tomaszewska
prodziekan ds. infrastruktury i organizacji: dr inż. Sandra Grabowska

Struktura wydziału

Wydział Inżynierii Materiałowej i Metalurgii Politechniki Śląskiej składa się z czterech jednostek (wykaz aktualny pracowników znajduje się na stronie głównej wydziału):

Katedra Inżynierii Produkcji (kierownik: prof. dr hab. inż. Krzysztof Nowacki)
Metalurgii i Recyklingu (kierownik: prof. dr hab. inż. Janusz Adamiec)
Katedra Technologii Materiałowych (kierownik: prof. dr hab. inż. Kinga Rodak)
Katedra Informatyki Przemysłowej (kierownik: dr hab. inż. Albert Smalcerz, prof. PŚ)

Dzień Hutnika

Stare tradycje hutnicze i akademickie są nadal praktykowane na Wydziale Inżynierii Materiałowej przez organizację corocznych spotkań absolwentów z pracownikami naukowo-dydaktycznymi w ramach obchodów Dnia Hutnika (współorganizatorem jest Stowarzyszenie Wychowanków). Po konferencji naukowej, podczas której wielu studentów oraz doktorantów ma okazję przedstawić wyniki swoich badań, wszyscy spotykają się przy wspólnym stole, by w miłej atmosferze powspominać czasy studenckie.
W ramach tych spotkań odbywają się również uroczystości przyjęcia w szeregi braci hutniczej studentów wyższych lat (tzw. przemianki). Poniżej kilka zdjęć z uroczystości z różnych lat.

50 lat Wydziału Inżynierii Materiałowej – kalendarium

Data	Wydarzenie
1.10.1971 r.	Utworzenie Instytutu Metalurgii i Instytutu Inżynierii Materiałowej przez połączenie Katedry Metalurgii Surowcowej z częścią Katedry Stali, Stopów i Przeróbki Plastycznej (Dyrektor Instytutu: prof. dr inż. Stanisław Tochowicz). W ramach Instytutu funkcjonowały dwa zespoły: Zespół Metalurgii Żelaza (Kierownik: prof. dr hab. inż. Leszek Król) oraz Zespół Metalurgii Stali i Stopów (Kierownik: doc. dr hab. inż. Zygmunt Klisiewicz). Utworzenie Instytut Inżynierii Materiałowej przez połączenie Katedry Materiałoznawstwa i Technologii Materiałów z częścią Katedry Stali, Stopów i Przeróbki Plastycznej (Dyrektor: prof. dr hab. inż. Adam Gierek). W ramach Instytutu funkcjonowały cztery zespoły: Zespół Materiałoznawstwa i Fizyki Metali (Kierownik: prof. dr hab. inż. Adolf Maciejny), Zespół Mechaniki i Wytrzymałości Materiałów (Kierownik: prof. dr inż. Tadeusz Lamber), Zespół Przeróbki Plastycznej (Kierownik: doc. dr hab. inż. Leszek Godecki), Zespół Technologii Materiałów (Kierownik: prof. dr hab. inż. Adam Gierek)
16.10.1971 r.	Utworzenie Zakładu Maszyn i Urządzeń Przemysłu Ceramicznego oraz Zakładu Metalurgii Metali Nieżelaznych w ramach Instytutu Metalurgii (kierownicy Zakładu: doc. dr inż. Czesław Mazanek w latach 1971-1974, dr inż. Izabella Firla w latach 1974-1975 oraz prof. dr inż. Adam Leśniak w latach 1975-1977)
13.3.1972 r.	Utworzenie Środowiskowego Laboratorium Inżynierii Materiałowej z siedzibą w Ośrodku Naukowo-Dydaktycznym w Katowicach (Kierownik: dr inż. Henryk Woźnica)
11.10.1973 r.	Przeniesienie Zakładu Maszyn i Urządzeń Przemysłu Ceramicznego z Wydziału Metalurgicznego na Wydział Mechaniczny Energetyczny
24.11.1973 r.	Przeniesienie Instytutu Transportu i Komunikacji z Wydziału Mechanicznego Energetycznego na Wydział Metalurgiczny
1.10.1974 r.	Instytut Transportu i Komunikacji pełni funkcję wydziału
1.3.1976 r.	W Instytucie Inżynierii Materiałowej utworzono laboratoria: Stopów Specjalnych i Metalurgii Proszków (Kierownik: dr inż. Jerzy Gierek), Odlewnictwa i Obróbki Powierzchniowej (Kierownik: dr inż. Lech Bajka), Tworzyw Ceramicznych i Kompozytów (Kierownik: dr inż. Janusz Gajda), Obróbki Cieplnej i Cieplno-Chemicznej (Kierownik: dr inż. Henryk Woźnica), Walcowania i Podstaw Obróbki Plastycznej (Kierownik: dr inż. Andrzej Sobański), Kuźnictwa, Ciągarstwa i Tłocznictwa (Kierownik: dr inż. Franciszek Grosman), Metalografii (Kierownik: dr inż. Marek Hetmańczyk), Badań Strukturalnych (Kierownik: dr inż. Barbara Rauszer), Badań Fizykochemicznych (Kierownik: mgr Michał Żelechower), Badań Wytrzymałościowych (Kierownik: mgr inż. Wiesław Chladek)
4.6.1976 r.	Decyzją Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki zniesiono, w Politechnice Śląskiej, Środowiskowe Laboratorium Inżynierii Materiałowej
23.8.1977 r.	W miejsce Zakładu Metali Nieżelaznych utworzono Instytut Metali Nieżelaznych (Dyrektor: doc. dr inż. Stanisław Wolff). Zlikwidowano w Instytucie Energetyki Paliwowej Zakład Maszyn i Urządzeń Przemysłu Ceramicznego i utworzono w Dąbrowie Górniczej Instytutu Maszyn i Urządzeń Przemysłu Hutniczego i Ceramicznego
10.10.1977 r.	W Instytucie Metalurgii utworzono laboratoria: Metalurgii Surówki Żelaza (Kierownik: dr inż. Jan Buzek), Spalania i Odzysku Ciepła (Kierownik: dr inż. Roman Wessely), Elektromagnetycznego Przemieszczania Ciekłych Metali (Kierownik: dr inż. Czesław Sajdak), Tlenowych Procesów Metalurgicznych (Kierownik: dr inż. Karol Piotrowski), Żelazostopów (Kierownik: mgr inż. Andrzej Szydło), Hutniczego Grzejnictwa Elektrycznego (Kierownik: mgr inż. Tadeusz Widera), Elektrometalurgii (Kierownik: dr inż. Zdzisław Lipiarz), Wtrąceń Niemetalicznych (Kierownik: dr inż. Maria Szulc), Elektrotechniki i Elektroniki Hutniczej (Kierownik: mgr inż. Zofia Gorczyńska), Aparatury i Urządzeń Pomiarowych (Kierownik: mgr inż. Władysław Polechoński)
10.10.1977 r.	W Instytucie Metali Nieżelaznych utworzono laboratoria: Podstaw Procesów Metalurgicznych i Hydrometalurgii (Kierownik: dr Bogdan Sikora), Procesów Pirometalurgicznych i Surowców Wtórnych (Kierownik: dr inż. Stanisław Turek), Techniki Badań i Pomiarów (Kierownik: mgr inż. Barbara Mill)
22.2.1980 r.	Przekształcenie Instytutu Inżynierii Materiałowej w Centrum Uczelniano-Przemysłowe Instytut Inżynierii Materiałowej
1.10.1980 r.	W Instytucie Metalurgii w miejsce istniejących laboratoriów utworzono zakłady: Metalurgii Stali (Kierownik: prof. dr hab. inż. Zygmunt Klisiewicz), Metalurgii Żelaza (Kierownik: prof. dr hab. inż. Leszek Król), Elektrotermii (Kierownik: doc. dr inż. Zbigniew Majewski)
1.10.1981 r.	W Instytucie Inżynierii Materiałowej (Dyrektor: prof. dr hab. inż. Adolf Maciejny) utworzono, w miejsce istniejących laboratoriów, zakłady: Materiałoznawstwa (Kierownik: prof. dr hab. inż. Adolf Maciejny), Mechaniki Materiałów (Kierownik: prof. dr hab. inż. Tadeusz Lamber), Przeróbki Plastycznej (Kierownik: doc. dr hab. inż. Franciszek Grosman), Odlewnictwa (Kierownik: doc. dr hab. inż. Eugeniusz Krzemień), Stopów Specjalnych i Warstw Ochronnych (Kierownik: prof. dr hab. inż. Adam Gierek), Ceramiki (Kierownik: prof. dr inż. Stanisław Pawłowski), Kompozytów i Tworzyw Sztucznych (Kierownik: doc. dr inż. Izabella Hyla)
16.12.1981 r.	Zlikwidowano Centrum Uczelniano-Przemysłowe, a Instytut Inżynierii Materiałowej uzyskał ponownie status wewnętrznej jednostki naukowo-dydaktycznej Wydziału Metalurgicznego Politechniki Śląskiej
1.10.1984 r.	Zlikwidowano Wydział Organizacji Produkcji, a w jego miejsce powstaje Katedra Organizacji Produkcji
1.10.1988 r.	Wydział Metalurgiczny zostaje przekształcony w Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej, a w jego skład wchodzą cztery instytuty: Metalurgii, Metali Nieżelaznych, Inżynierii Materiałowej oraz Energetyki i Urządzeń Hutniczych
1.10.1992 r.	Z połączenia Katedry Zarządzania i Ośrodka Nauk Społecznych powstaje Instytut Organizacji i Zarządzania Przedsiębiorstwem usytuowany na Wydziale Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Po włączeniu Instytutu Transportu i Ośrodka Nauk Społecznych Wydział zmienia nazwę na Wydział Inżynierii Materiałowej, Metalurgii, Transportu i Zarządzania
13.11.1992 r.	W strukturze organizacyjnej Instytutu Organizacji i Zarządzania Przedsiębiorstwem powstają zakłady: Badania i Ochrony Pracy (Kierownik: dr hab. Bolesław Karłaszewski, prof. PŚ.), Ekonomii (Kierownik: prof. dr hab. Leszek Borcz), Filozofii i Socjologii (Kierownik: dr Wacław Pluskiewicz), Zarządzania Przedsiębiorstwem (Kierownik: dr hab. inż. Józef Bendkowski, prof. PŚ)
14.4.1993 r.	W Instytucie Transportu zlikwidowano Zakład Transportu Kolejowego, a w jego miejsce powołano Zakład Systemów Transportowych i Zakład Automatyki w Transporcie, do tego ostatniego włączono laboratorium elektroniczne - ETO
1.9.1995 r.	Po odłączeniu Instytutu Organizacji i Zarządzania Przedsiębiorstwem, Wydział zmienia nazwę na Wydział Inżynierii Materiałowej, Metalurgii i Transportu
9.1.1998 r.	Utworzenie Centrum Nowych Technologii i Restrukturyzacji Przemysłu
1.9.2002 r.	Po odłączeniu Instytutu Transportu Wydział zmienia nazwę na Wydział Inżynierii Materiałowej i Metalurgii
1.10.2003 r.	W Katedrze Metalurgii zlikwidowano Zakład Podstaw Procesów Metalurgicznych. Katedra Mechaniki i Technologii Przeróbki Plastycznej zmieniła nazwę na Katedra Modelowania Procesów i Inżynierii Medycznej. W Katedrze Modelowania Procesów Inżynierii Medycznej utworzono dwa nowe zakłady: Modelowania Procesów i Systemów Produkcyjnych oraz Inżynierii Medycznej. Centrum Studiów Podyplomowych, Nowych Technologii i Restrukturyzacji Przemysłu zmieniło nazwę na Wydziałowe Centrum Studiów Podyplomowych. Utworzono dwie nowe katedry: Mechaniki Materiałów oraz Zarządzania Procesami Technologicznymi z podziałem na dwa zakłady: Zarządzania Technologią i Środowiskiem oraz Zarządzania Systemami Zintegrowanymi
1.10.2005 r.	W Katedrze Technologii Stopów Metali i Kompozytów utworzono zakłady: Korozji i Metalizacji Zanurzeniowej(Kierownik: dr hab. inż. Piotr Liberski, prof. PŚ), Tribologii i Technologii Stopów Odlewniczych (Kierownik: prof. dr hab. inż. Franciszek Binczyk)
1.9.2006 r.	W Katedrze Nauki o Materiałach utworzono zakłady: Materiałów Metalicznych (Kierownik: dr hab. inż. Grzegorz Niewielski, prof. PŚ), Badań Materiałów (Kierownik: prof. dr hab. inż. Jan Cwajna)
1.1.2008 r.	Zlikwidowano wewnętrzną pomocniczą jednostkę o nazwie Laboratorium ETO
1.9.2009 r.	W Katedrze Metalurgii zlikwidowano Zakład Metalurgii Żelaza oraz Zakład Metalurgii Metali Nieżelaznych. Zlikwidowano Katedrę Modelowania Procesów i Inżynierii Medycznej, Katedrę Elektrotechnologii wraz z wewnętrzną strukturą organizacyjną, Katedrę Energetyki Procesowej, Katedrę Mechaniki Materiałów, Katedrę Technologii Stopów i Kompozytów oraz Katedrę Zarządzania Procesami Technologicznymi wraz z wewnętrzną strukturą organizacyjną. W ich miejsce utworzono katedry: Technologii Materiałów (Kierownik: prof. dr hab. inż. Józef Śleziona), Zarządzania i Informatyki (Kierownik: dr hab. Tadeusz Wieczorek, prof. PŚ)
1.9.2013 r.	Katedrę Metalurgii oraz Katedrę Technologii Materiałów przekształcono w Instytut Technologii Metali (Dyrektor: prof. dr hab. inż. Eugeniusz Hadasik), w którym powstały dwa zakłady: Metalurgii Ekstrakcyjnej i Odlewnictwa (Kierownik: dr hab. inż. Mariola Saternus), Mechaniki i Przeróbki Plastycznej (Kierownik: dr hab. inż. Marek Cieśla, prof. PŚ). Katedrę Nauki o Materiałach przekształcono w Instytut Nauki o Materiałach (Dyrektor: dr hab. inż. Grzegorz Niewielski, prof. PŚ.) wraz z zakładami: Ceramiki i Kompozytów (Kierownik: prof. dr hab. inż. Małgorzata Sopicka –Lizer), Obróbki Cieplnej i Powierzchniowej (Kierownik: dr hab. inż. Lucjan Swadźba, prof. PŚ), Materiałografii (Kierownik: prof. dr hab. inż. Jan Cwajna), Materiałów Inżynierskich (Kierownik: dr hab. inż. Andrzej Kiełbus, prof. PŚ). Katedrę Zarządzania i Informatyki przekształcono w katedry: Inżynierii Produkcji (Kierownik: prof. dr hab. inż. Teresa Lis), Informatyki Przemysłowej (Kierownik: prof. dr hab. inż. Tadeusz Wieczorek)
1.9.2017 r.	Instytut Technologii Metali przekształcono w Katedrę Metalurgii Ekstrakcyjnej i Ochrony Środowiska (Kierownik: dr hab. inż. Jerzy Łabaj, prof. PŚ). Instytut Nauki o Materiałach przekształcono się w Instytut Inżynierii Materiałowej (Dyrektor: dr hab. inż. Dariusz Kuc, prof. PŚ.) wraz z zakładami: Ceramiki, Kompozytów i Technologii Odlewniczych (Kierownik: dr hab. inż. Grzegorz Moskal, prof. PŚ), Inżynierii Powierzchni i Przeróbki Plastycznej (Kierownik: dr hab. inż. Bogusław Mendala, prof. PŚ), Badań i Mechaniki Materiałów (Kierownik: dr hab. inż. Andrzej Kiełbus, prof. PŚ)
1.9.2019 r.	Wydział zmienia nazwę na Wydział Inżynierii Materiałowej, a w strukturze organizacyjnej utworzono cztery katedry: Zaawansowanych Materiałów i Technologii (Kierownik: dr hab. inż. Bogusław Mendala, prof. PŚ), Metalurgii i Recyklingu (Kierownik: dr hab. inż. Mariola Saternus, prof. PŚ), Informatyki Przemysłowej (Kierownik: prof. dr hab. inż. Tadeusz Wieczorek), Inżynierii Produkcji (Kierownik: dr hab. inż. Krzysztof Nowacki, prof. PŚ)