Wydział Architektury

Od 10 do 27 stycznia 2022 roku w Galerii Wydziału Architektury można oglądać wystawę twórczości Wacława Zalewskiego, najwybitniejszego polskiego konstruktora II połowy XX wieku, twórcy tak znakomitych obiektów jak między innymi katowicki „Spodek” i dworzec, warszawski „Supersam” oraz wielu realizacji w różnych krajach świata.

Wystawa powstała w oparciu o materiały ekspozycji zorganizowanej przez MIT (Massachusets Instititute of Technology) w 2006 roku, uzupełnianych stopniowo w Polsce. Wystawa prezentowana była między innymi w Bostonie, Warszawie, Łodzi, a ubiegłym roku w Katowicach z okazji 50-lecia powstania hali „Spodek”. Właścicielem oraz opiekunem wystawy jest firma PERI Polska, której serdecznie dziękujemy za udostepnienie wystawy.

Organizator wystawy: Instytut Dokumentacji Architektury Biblioteki Śląskiej we współpracy w Wydziałem Architektury Politechniki Śląskiej

Zapraszamy serdecznie!

Wacław Zalewski urodził się 25 sierpnia 1917 w Samogródku. Studia na wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej rozpoczął przed wojną, a dyplom uzyskał po wojnie na Politechnice Gdańskiej. W latach 1948–1962 pracował w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego „Bistyp” w Warszawie.
Był wysyłany wielokrotnie na zagraniczne konferencje w ramach tak zwanego „rozsławiania polskiej myśli technicznej”. W 1962 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Warszawskiej. W Polsce współpracował między innymi z takimi architektami jak Jerzy Hryniewiecki, Maciej Krasiński czy Wojciech Zabłocki.

W latach 1962–1966 przebywał na Uniwersytecie Andyjskim w Méridzie w Wenezueli jako visiting professor a następnie pracował jako konsultant dla w Ministerstwa Robót Publicznych w Caracas. Zaprojektował szereg innowacyjnych konstrukcji, między innymi budowle o wiszących dachach i konstrukcje funikularne.

W 1966 roku Zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. Został zaproszony jako profesor zwyczajny na Massachusetts Institute of Technology, gdzie pracował na pełnym etacie do 1988 roku.

Uważany jest za jednego z pionierów technik liniowo-prętowych na zasadzie tensegrity w konstrukcjach lekkich zadaszeń bez zastosowania kolumn nośnych. Napisał książkę Shaping Structures oraz wprowadził strumienie sił jako metodę obliczeń konstrukcji. Wyobraźnię twórczą łączył z matematyczną precyzją, kierując się własną zasadą, iż: „…Projektowanie, które zaczyna i kończy się metodami analitycznymi nie pozostawia miejsca na twórczą fantazję”.

W 1997 otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej z wniosku Wydziału Architektury i Wydziału Inżynierii Lądowej. Zmarł 29 grudnia 2016 w Bostonie.

Link do panoram

https://teliportme.com/view/1966974?utm_medium=android&utm_source=share-panorama

https://teliportme.com/view/1966973?utm_medium=android&utm_source=share-panorama

https://teliportme.com/view/1966895?utm_medium=android&utm_source=share-panorama