Wydział Architektury

Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej zaprasza na wystawę przygotowaną w ramach obchodów 40. rocznicy samodzielnego Wydziału Architektury prezentującą osobiste miejsce pracy studenta architektury z lat 70. i 80. w zamkniętej przestrzeni przeszklonego boksu, umeblowanego i wyposażonego w autentyczne, użytkowane wówczas przedmioty. Całość uzupełniają dwa manekiny ubrane w oryginalne stroje sprzed lat oraz prezentacje multimedialne pokazujące klimat minionego czasu.

Wystawa jest czynna od 20 października do 31 grudnia 2017 roku w Galerii Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej (ul. Akademicka 7, parter).

Organizator wystawy: Wydział Architektury Politechniki Śląskiej

Patronat: Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej, dr hab. inż. arch. Klaudiusz Fross

Autor koncepcji wystawy: dr inż. arch. Marek Rawecki

Scenariusz i realizacja: dr hab. inż. arch. Jerzy Cibis, dr inż. arch. Marek Rawecki

Sponsor: Omega System - Systemy wystawiennicze i prezentacyjne, www.omegasystem.pl

Ze słowa wstępnego Dziekana Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej:

„Kapsuła Czasu”, wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju, prezentująca warsztat studenta architektury z lat 70. i 80. Osoby, które wówczas studiowały, mogą się przenieść w realia pracy nad projektami, zaliczeń, praktyk, osobistych zmagań i emocji. Dzięki zebranym eksponatom wystawa umiejętnie opisuje czas w kontekście codziennym, społecznym i politycznym. Warto dodać, że zebrano 700 oryginalnych przedmiotów z tamtych lat. Natomiast dla młodego pokolenia to okazja do spojrzenia na warsztat architekta bez komputera. Dodatkowo organizatorzy umożliwili wirtualne wejście do kapsuły, wykonując zdjęcia 360o z pozycji osoby siedzącej przy desce kreślarskiej. Oglądając je w goglach Virtual Reality, można na chwilę poczuć tamten klimat.”

Autor koncepcji wystawy:

„W ciągu ostatnich 40 lat wiele się zmieniło w praktyce wykonywania dokumentacji projektowej. Większość stosowanych niegdyś technik odeszła w zapomnienie wraz z rozwojem projektowania wspomaganego komputerowo CAD, fotografii cyfrowej i internetu. Wystawa ma z jednej strony przypomnieć o zarzuconych już dzisiaj technikach, z drugiej zaś – uświadomić, że niektóre z nich nadal mają walor użytkowy, na przykład na etapie formułowania koncepcji i wizualizacji projektu. Ma przypomnieć też, że prawdziwa wartość pracy architekta nie tkwi w stosowanym instrumentarium, a w pasji twórczej, dla której rewolucja w technikach może być bardzo pomocna, ale której do owych technik sprowadzać nie można. Działalność projektowa, jak zresztą każda inna aktywność twórcza, nie odbywa się w oderwaniu od realiów potocznego życia. Dlatego zaprezentowano także przedmioty codziennego użytku będące w zasięgu deski kreślarskiej oraz te, które służyły pozazawodowym upodobaniom i pasjom, a także dokumenty obrazujące klimat minionego czasu.”