Start - Aktualności
Obchody 100. rocznicy urodzin Profesora Tadeusza Zagajewskiego
Profesor Tadeusz Zagajewski
wybitny radiotechnik, twórca Elektroniki Przemysłowej w Polsce . Jeden z założycieli Wydziału Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej.
W imieniu Komitetu Obchodów 100. rocznicy urodzin serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w sesji pod patronatem
JM Rektora Politechniki Śląskiej
prof. dra hab. inż. Andrzeja Karbownika
Cele sesji:
· Uczczenie pamięci Profesora Tadeusza Zagajewskiego, człowieka wielkiej wiedzy i niezłomnej postawy
· Zaprezentowanie zasług Profesora dla rozwoju radioelektroniki i elektroniki przemysłowej
· Przekazanie młodemu pokoleniu wartości i postawy życiowej Profesora oraz etosu Jego pracy naukowej i dydaktycznej.
PROGRAM SESJI
11.00 Otwarcie sesji i powitanie uczestników prof. Edward Hrynkiewicz prof. Adam Czornik –Dziekan Wydziału AEiI
11.10-11.25 Droga życiowa profesora Tadeusza Zagajewskiego doc. Adam Błaszkowski
11.25-11.35 Prace prof. Tadeusza Zagajewskiego w obszarze układów analogowych prof. Zdzisław Filus
11.35-11.45 Prace prof. Tadeusza Zagajewskiego w obszarze układów cyfrowych prof. Edward Hrynkiewicz 11.45-11.55 Działalność profesora w Polskiej Akademii Nauk prof. Jerzy Klamka, Prezes Oddziału Katowickiego PAN
Po zakończeniu sesji
~ 12.30 Odsłonięcie w holu na I piętrze Wydziału AEiI tablicy pamiątkowej poświęconej Profesorowi Adam Zagajewski, prof. Adam Czornik
Po odsłonięciu tablicy poczęstunek. Sesji towarzyszy program artystyczny w Klubie Pracowników Politechniki Śląskiej przy ul. Banacha 3
16.00 Koncert fortepianowo - wokalny prof. Julian Gembalski prof. Elżbieta Grodzka - Łopuszyńska
~ 17.15 Wieczór literacki Adama Zagajewskiego
Sylwetka prof. Tadeusza Zagajewskiego
Prof. Tadeusz Zagajewski stał się jednym z inicjatorów powstania samodzielnego Wydziału Automatyki, w latach 1962-1964 podejmując aktywną działalność przy jego organizowaniu. Zaowocowało to oficjalnym powołaniem Wydziału przez ministra Szkolnictwa Wyższego w 1964 r., a prof. Zagajewski zostaje pierwszym jego dziekanem. Funkcję tę pełni do 1968 roku. W 1965 r. uchwałą Rady Państwa zostaje mu nadany tytuł profesora zwyczajnego.
Praca dydaktyczna i naukowa
Przez wszystkie lata pracy prof. T. Zagajewski prowadził bardzo starannie opracowane wykłady, najwyżej oceniane przez kolejne roczniki studentów. Jego dorobek zawiera wiele książek i podręczników, stale aktualizowanych i dostosowanych do nowych potrzeb dydaktycznych. Pierwszą taka książką był wydany wkrótce po wojnie (1949 r.) podręcznik pt. "Radiotechniczne urządzenia nadawcze" [1], wznawiany w kilku wydaniach do 1961 r. Drugą była wydana po raz pierwszy w 1953 r., a opracowywana wielokrotnie od nowa z różnymi zespołami współpracowników książka pt. "Elektronika przemysłowa" [2]. Temat był w ówczesnej literaturze światowej zupełnie nowy, a o potrzebie tej książki świadczyło stale jej wznawianie w unowocześnionej postaci; jej szóste wydanie ukazało się w 1975 r., a tłumaczenie rosyjskie w 1976 r. Z książek wydanych w późniejszym okresie na szczególną uwagę zasługuje również monograficzne opracowanie układów elektroniki stosowanej i przemysłowej, którego czwarte wydanie ukazało się w 1978 roku pod tytułem "Układy elektroniki przemysłowej" [3].
Prof. T. Zagajewski był opiekunem ponad 200 magisterskich prac dyplomowych, promotorem 15 rozpraw doktorskich, kilku jego wychowanków uzyskało stopień docenta i tytuł profesora.
Chociaż oryginalna działalność naukowa prof. T. Zagajewskiego obejmuje w różnych okresach czasu również liczne inne wątki, to jednak podstawową dziedziną zainteresowań Profesora jest teoria obwodów elektrycznych w zastosowaniu do układów elektronicznych.
W 1988 roku Profesor Tadeusz Zagajewski przeszedł na emeryturę. Nie przerwał jednak pracy naukowej. W swoich ostatnich pracach teoretycznych profesor powraca do podstawowych zagadnień nieliniowego sprzężenia zwrotnego we wzmacniaczach, symetrii elektrycznej obwodów, niestałości częstotliwości generatorów i określenia częstotliwości chwilowej [22].
Syn profesora Adam Zagajewski jest jednym z najwybitniejszych polskich poetów. Córka Ewa Zagajewska-Fabrycy (obecnie na emeryturze) była pracownikiem naukowym Politechniki Śląskiej i Politechniki Szczecińskiej.
Ważniejsze funkcje w Politechnice Śląskiej:
Kierownik Katedry Radiotechniki na Wydziale Elektrycznym, 1947-1954
Kierownik Katedry Elektroniki Przemysłowej na Wydziale Elektrycznym, 1954- 1964
Dziekan Wydziału Elektrycznego, 1955-1956
Prorektor ds. Nauki, 1956-1959
Dziekan Wydziału Automatyki, 1964-1968
Kierownik Katedry Elektroniki Przemysłowej na Wydziale Automatyki, 1964-1968
Kierownik Katedry Elektroniki na Wydziale Automatyki, 1968-1971
Z-ca ds. Nauki Dyrektora Instytutu Konstrukcji i Technologii Urządzeń Automatyki i Elektroniki, 1971-1974
Dyrektor Instytutu Elektroniki na Wydziale Automatyki, 1974-1983
Ważniejsze funkcje w Polskiej Akademii Nauk i stowarzyszeniach naukowych
Członek Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN, od 1955
Członek korespondent PAN, od 1960
Przewodniczący Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, 1973-1977
Członek rzeczywisty PAN, od 1976
Członek Komitetu Nagród Państwowych w Sekcji Elektrotechniki i Elektroniki, 1976-1982
Przewodniczący Oddziału PAN w Katowicach, 1983-1986
Ważniejsze odznaczenia:
Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal X-lecia, 1955
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1959 r.
Medal Komisji Edukacji Narodowej, 1974
Krzyż Komandorski OOP, 1986
Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, 1995
Doktorat „honoris causa” Politechniki Śląskiej, 1992
Medal im. prof. Stanisława Fryze nadany przez Stowarzyszenie Elektryków Polskich, 2002
W opracowaniu plakatu wykorzystano książkę:
Malzacher S.: W moich oczach. 45 lat z prof. Tadeuszem Zagajewskim. Instytut Elektroniki Politechniki Śląskiej Gliwice 1992
Młodzieńcze lata we Lwowie i Warszawie
Tadeusz Zagajewski urodził się 16 XII 1912 r. we Lwowie W 1930 r. ukończył X Gimnazjum im. H. Sienkiewicza we Lwowie i w tymże roku rozpoczął studia na Oddziale Elektrotechnicznym Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej. Studia te zakończył dyplomem w 1935 r., a w ponad rok później rozpoczął pracę w Państwowych Zakładach Tele-Radiotechnicznych w Warszawie, gdzie w okresie lat 1936-1939 dał się poznać jako utalentowany konstruktor serii krótkofalowych nadajników radiokomunikacyjnych o mocy 150W, 2kW i 50kW.
Wybuch II wojny światowej zastaje go w Warszawie. Po zakończeniu działań wojennych rozpoczyna na początku 1940 roku pracę w zajętym przez wojska radzieckie Lwowie jako asystent kierowanej wówczas przez prof. Janusza Groszkowskiego Katedry Radiotechniki w Lwowskim Instytucie Politechnicznym, czyli dawnej Politechnice Lwowskiej. Dotrwa na tym stanowisku do 1941 r. Niemiecka okupacja Lwowa w latach 1941-1944 sprawia, że Politechnika Lwowska jako szkoła wyższa praktycznie przestaje istnieć. Tadeusz Zagajewski pracuje jako technik w Parowozowni Lwów-Wschód. Po ponownym zajęciu Lwowa w roku 1944 przez wojska radzieckie i uruchomieniu Lwowskiego Instytutu Politechnicznego podejmuje obowiązki docenta we wspomnianej już Katedrze Radiotechniki.
Pierwsze lata w Gliwicach
W październiku 1945 roku, kiedy staje się już jasne że Lwów pozostanie poza granicami Polski, decyduje się na opuszczenie miasta wraz z całą rodziną w ramach akcji przesiedleńczej. Akcję zorganizowano dla pracowników politechniki i uniwersytetu, których oczekiwały organizujące się w kraju uczelnie. Pociąg ewakuacyjny po tygodniu dociera do Gliwic, gdzie T. Zagajewski decyduje zakończyć trudną podróż ze względu na trzyletnią córkę Ewę i czteromiesięcznego syna Adama. W Gliwicach mieszka i pracuje w pionierskich powojennych warunkach. W mieście, w którym nigdy wcześniej nie było wyższej uczelni powstaje Politechnika Śląska. Tadeusz Zagajewski bierze czynny udział - jako adiunkt, pod kierunkiem prof. Tadeusza Malarskiego - w organizowaniu na Wydziale Elektrycznym Oddziału Telekomunikacyjnego i Katedry Radiotechniki.
Już w 1946 r. uzyskuje stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej po obronie pracy, która w zarysie powstała jeszcze we Lwowie pod opieką prof. J. Groszkowskiego. W latach 1947-1954 jest zastępcą profesora i kierownikiem Katedry Radiotechniki Politechniki Śląskiej. W tym okresie wzrasta Jego zainteresowanie innymi niż telekomunikacja zastosowaniami nowej dziedziny - elektroniki. W szczególności chodzi tu o jej zastosowania w przemyśle dla celów technologicznych, w pomiarach wielkości nieelektrycznych i rozwijającej się automatyce przemysłowej. Prof. Tadeusz Zagajewski nawiązuje liczne kontakty z przemysłem, podejmuje się opracowywania prototypowych urządzeń elektronicznych, prowadzi pierwsze prace naukowe z tej dziedziny. Kiedy na przełomie lat 1952-1953 w wyniku ministerialnej decyzji następuje likwidacja Oddziału Telekomunikacyjnego w Politechnice Śląskiej, prof. Zagajewski nie daje się tym zaskoczyć. Jego kontakty z przemysłem i wspomniane zainteresowania pozwalają na organizację nowej specjalności: elektroniki przemysłowej, oraz przemianowanie w 1954 roku Katedry Radiotechniki w Katedrę Elektroniki Przemysłowej. W tymże roku zostaje mianowany profesorem nadzwyczajnym i powołany na kierownika nowej katedry. Przez następny rok (1955-1956) pełni funkcje dziekana Wydziału Elektrycznego, a w latach 1956-1959 prorektora d/s nauki Politechniki Śląskiej.
Aktualności
Pokaż wszystkie
Więcej aktualności Mniej aktualności
Wydarzenia
Pokaż wszystkie
Współpraca:
Santander Universidades to jeden z fundamentów społecznego zaangażowania Banku Zachodniego BZWBK oraz Grupy Santander.
Współpraca:
Santander Universidades to jeden z fundamentów społecznego zaangażowania Banku Zachodniego BZWBK oraz Grupy Santander.
