Urodził się w roku 1934 w Sosnowcu. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjął naukę w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach na Wydziale Elektrycznym, gdzie w roku 1952 uzyskał maturę. W tym samym roku został przyjęty na Wydział Elektryczny Politechniki Śląskiej, gdzie w roku 1957 uzyskał dyplom ze specjalnością Automatyka i Telemechanika. W roku 1956 podjął pracę w Katedrze Podstaw Elektrotechniki w charakterze asystenta. Prowadził zajęcia dydaktyczne: ćwiczenia tablicowe, laboratoria i wykłady z podstaw elektrotechniki i z teorii regulacji. W późniejszym okresie rozpoczął prowadzenie wykładów z podstaw techniki cyfrowej i budowy maszyn cyfrowych. Były to pierwsze wykłady z tej dziedziny na Politechnice Śląskiej. Równocześnie w latach 1956 – 1959 pracował w Instytucie Metalurgii Żelaza w Gliwicach, gdzie zajmował się zastosowaniem techniki cyfrowej w pomiarach hutniczych. Kierował w tym czasie pierwszym w Polsce udanym eksperymentem sterowania procesem hutniczym za pomocą maszyny cyfrowej, polegającym na optymalizacji cięcia wyrobów walcowniczych, odbywającej się w czasie walcowania z dużą prędkością.

W roku 1961, na podstawie rozprawy pt. “Dynamika wieloparametrowych układów regulacji automatycznej”, uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. Rozprawa odbyła się przed Radą Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej. Za tę rozprawę został nagrodzony indywidualną nagrodą Ministra Szkolnictwa Wyższego.

W latach 1967 – 1971 pracował w Hutniczym Przedsiębiorstwie Obliczeń Analitycznych, gdzie zajmował się organizacją centralnego ośrodka obliczeniowego dla hutnictwa. W tym czasie odbył 7-miesięczny staż zawodowy w Anglii w fabrykach komputerów koncernu English Electric. Równocześnie w roku 1970, po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego uzyskał stanowisko docenta w Politechnice Śląskiej, rozpoczynając dodatkową pracę na nowo powstałym Wydziale Organizacji Produkcji, gdzie organizował blok przedmiotów związanych z zastosowaniem techniki komputerowej w zarządzaniu. W tym czasie wykonał pierwszy w kraju wielodostępny system rejestracji przebiegu leczenia pacjentów w dużym szpitalu (Śląski Szpital Reumatologiczny w Ustroniu – epoka przed-internetowa), za co został wyróżniony nagrodą Ministra Zdrowia.
W latach 1971 – 1981 pracował w Oddziale Śląskiego Instytutu Maszyn Matematycznych, przekształconym w samodzielny Instytut Systemów Sterowania (ISS) w Katowicach, gdzie pełnił funkcję zastępcy dyrektora do spraw naukowych. W tym czasie pełnił funkcję krajowego głównego konstruktora systemów monitorowych dla komputerów tzw. Jednolitego Systemu Elektronicznych Maszyn Cyfrowych. W ISS opracował koncepcję i zainicjował produkcję modułowego systemu mikroprocesorowego dla potrzeb sterowania i pomiarów. W roku 1981 powrócił do pracy na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki, gdzie w roku 1984 objął obowiązki kierownika Zakładu Układów Cyfrowych i Mikroprocesorowych w Instytucie Elektroniki. Prowadził wykłady z systemów komputerowych oraz z techniki mikroprocesorowej, zajmując się w szczególności systemami wieloprocesorowymi i nowoczesnymi architekturami mikroprocesorów (RISC). Doc. Z. Pogoda jest autorem lub współautorem ponad 30 publikacji, w tym 3 skryptów uczelnianych i 3 książek.
Działalność zawodową zakończył w roku 2010.