Projekt CACTUS
Celem projektu CACTUS było opracowanie modeli i metod oceny i optymalizacji ładowania autobusów elektrycznych dla ich racjonalnego wdrożenia w przedsiębiorstwach komunikacji miejskiej. Głównym zadaniem zespołu badawczego Politechniki Śląskiej było modelowanie systemu transportowego obsługiwanego przez autobusy elektryczne, uwzględniając aspekt ekonomiczny problematyki.
Dofinansowana przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach ERANET Electromobility+ praca badawcza o akronimie CACTUS (Modele i metody oceny oraz optymalizacji ładowania autobusów elektrycznych) była realizowana w latach 2012–2015, we współpracy z dwoma partnerami badawczymi z Niemiec: Instytutem Fraunhofer IML z Dortmundu oraz Instytutem Automatyzacji i Komunikacji z Magdeburga. Bezpośrednim celem projektu CACTUS było stworzenie zbioru zasad umożliwiających wdrożenie w komunikacji miejskiej autobusów elektrycznych. Przewoźnicy komunalni uczestniczący w projekcie (HVB, MVB, PVGS – Niemcy oraz Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Sosnowcu) udostępnili dane z rzeczywistej realizacji zadań przewozowych (rozkłady jazdy, obiegi wozów itp.). Na tej podstawie zostały określone parametry docelowej infrastruktury, takie jak np. rozmieszczenie punktów ładowania akumulatorów, liczba jednostek taborowych wymaganych do wdrożenia systemu, koszty wdrożenia nowego systemu itd. Pozwoliło to odpowiedzieć, na jakich trasach system będzie możliwy do wdrożenia przy zachowaniu obecnych parametrów narzuconych przez rozkład jazdy, z uwzględnieniem ograniczeń technicznych i ekonomicznych. Celem głównym Politechniki Śląskiej w Projekcie CACTUS było opracowanie submodelu ekonomicznego, w ogólnym modelu ruchu transportu publicznego, w którym wykorzystuje się autobusy z napędem elektrycznym. Uwzględniono w nim przede wszystkim koszty zakupu i eksploatacji pojazdów oraz koszty zakupu i utrzymania infrastruktury towarzyszącej (w tym infrastruktury ładowania).
