Zastosowanie sztucznych systemów immunologicznych w metodyce rozwiązywania dużych zadań komiwojażera z wieloma dostawcami lub odbiorcami, przy ograniczeniach na czas i wielkość dostaw, z optymalnym podziałem klientów na grupy.
Opracowanie metodyki modelowania problemu komiwojażera i problemu Eulera. Wykorzystanie w metodyce twierdzeń i metod teorii grafów. Zastosowanie sztucznych systemów immunologicznych jako narzędzia rozwiązywania sformułowanych zadań.
Cel badań
Celem badań było sformułowanie i rozwój metodyki rozwiązywania dużych zadań komiwojażera i zadania Eulera z wieloma dostawcami lub odbiorcami, przy ograniczeniach na czas i wielkość dostaw.
Zakres prac
W przeprowadzonych badaniach sformułowano metodykę rozwiązywania dużych zadań komiwojażera i zadania Eulera z wieloma dostawcami lub odbiorcami, przy ograniczeniach na czas i wielkość dostaw. Stosując modele teorii grafów rozwiązanie zadania komiwojażera jest równoważne wyznaczeniu cyklu Hamiltona, a zadanie Eulera jest równoważne wyznaczeniu cyklu Eulera. Przy pomocy twierdzeń i metody teorii grafów przekształca się odpowiednio grafy reprezentujące problem odpowiednio do grafu Hamiltona, albo grafu Eulera. W przypadku dużych zadań przeprowadza się wcześniej klasteryzację. Jako narzędzie występującej w niektórych etapach optymalizacji stosuje się selekcję klonalną sztucznego systemu immunologicznego.
Wyniki
Opracowano metodykę rozwiązywania zadań komiwojażera i Eulera stosując modele, twierdzenia i metody teorii grafów. Opracowano algorytmy i przeprowadzono obliczenia stosując jako narzędzie sztuczne systemy immunologiczne.
