
Paulina Zenowicz ze stopniem doktora inżyniera
Z radością informujemy, że dr inż. Paulina Zenowicz pomyślnie obroniła rozprawę doktorską pt. „Comparative analysis of the drone configuration in terms of stability criteria” („Porównawcza analiza konfiguracji drona w odniesieniu do kryteriów stateczności”) na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej. Obrona odbyła się 22 maja 2025 roku, a 25 czerwca 2025 roku Rada Dyscypliny zatwierdziła uchwałą nadanie stopnia doktora.
Praca została przygotowana pod kierunkiem prof. dr hab. Wojciecha Moczulskiego, a recenzentami byli dr hab. inż. Piotr Lampart (IMP-PAN, Gdańsk), dr hab. inż. Janusz Ćwiklak (Lotnicza Akademia Wojskowa, Dęblin) oraz prof. dr hab. inż. Janusz Gołdasz (Politechnika Krakowska).
Tematyka rozprawy dotyczyła analizy różnych konfiguracji części ogonowej bezzałogowego statku powietrznego (drona) pod kątem kryteriów stateczności. Badania miały na celu określenie optymalnej konfiguracji dla warunków typowych faz lotu oraz zastosowań misji lotniczych. Uzyskane wyniki mogą znacząco wspierać rozwój innowacyjnych dronów o dużej długotrwałości lotu.
Streszczenie
Rozprawa doktorska pt. „Comparative analysis of the drone configuration in terms of stability criteria” autorstwa dr inż. Pauliny Zenowicz została zrealizowana na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej pod kierunkiem prof. dr hab. Wojciecha Moczulskiego. Praca skupia się na innowacyjnych metodach optymalizacji konfiguracji części ogonowej bezzałogowego statku powietrznego (BSP) typu HALE (High Altitude Long Endurance), który ma zastosowanie w misjach wymagających długiego lotu na dużych wysokościach.
Celem pracy było porównanie różnych możliwych konfiguracji usterzenia ogonowego analizowanego drona Twin Stratos (skala 1:7) pod kątem ich stateczności statycznej lotu. W badaniach wykorzystano zaawansowane środowiska symulacyjne ANSYS CFX oraz XFLR5, które pozwoliły na dokładną analizę aerodynamiczną i ocenę wpływu różnych układów ogonowych na stabilność i sterowność pojazdu w różnych fazach lotu.
Praca wykazała, że możliwe jest wskazanie optymalnej konfiguracji ogona, która zapewnia najlepsze parametry stateczności oraz efektywność energetyczną w użyciu drona. Metodyka opracowana w rozprawie łączy analizy numeryczne i eksperymentalne, co stanowi nowatorskie podejście do projektowania bezzałogowych statków powietrznych. Opracowane rozwiązania mogą mieć szerokie zastosowanie w przyszłych prototypach dronów, stanowiąc alternatywę dla satelitów w dziedzinie monitoringu i misji nadzoru.
Jednym z ważnych elementów jest też wskazanie na potrzebę adaptacji regulacji prawnych dotyczących lotów BSP typu HALE, co umożliwi pełniejsze wykorzystanie potencjału tych konstrukcji w praktyce.
Rozprawa wnosi istotny wkład naukowy i technologiczny w rozwój bezzałogowych systemów lotniczych, oferując efektywne narzędzia wspierające projektowanie stabilnych i ekonomicznych dronów dla zastosowań cywilnych i badawczych.