Wydział Transportu i Inżynierii Lotniczej Katedra Transportu Lotniczego

Laboratorium Ruchu Lotniczego Politechniki Śląskiej umożliwia kształcenie personelu służb ruchu lotniczego i stanowi pełnowymiarową replikę stanowisk kontrolerów ruchu lotniczego.  Składa się trzech pomieszczeń umożlwiających realizację symulacji ruchu lotniczego i pozwala na obsługę 15 studentów, w tym 5 studentów jako osoby obsługi ruchu lotniczego i 10 jako pseudo piloci.

Symulatory ruchu lotniczego pozwalają na analizowanie, testowanie i szkolenie w różnych aspektach zarządzania ruchem w przestrzeni powietrznej zarówno na poziomie lokalnym (lotniskowym), jak i globalnym (regionalnym lub międzynarodowym). Są one nieocenionym narzędziem w poprawie poziomu bezpieczeństwa transportu lotniczego jak i w efektywności zarządzania przestrzenią powietrzna. Akademicki Ośrodek Szkolenia Personelu Służb Ruchu Lotniczego Politechniki Śląskiej pozwala na kształcenie personelu służb ruchu lotniczego oraz pseudo pilotów. Przyszli kontrolerzy ruchu lotniczego są szkoleni na symulatorze, w tzw. w dwóch konfiguracjach. Pierwsza z nich umożliwia na uzyskanie wizualizacji 360 stopni, zapewniając możliwość pełnej obserwacji wzrokowej wokół wieży kontroli lotniska. Z kolei, druga konfiguracja dopuszcza podział na dwa oddzielne stanowiska, dzięki czemu możliwa jest wizualizacja po 180 stopni na każdym. Ponadto dostępny symulator zaopatrzony jest w intuicyjne edytory ćwiczeń, przestrzeni powietrznej i lotnisk.

Wobec powyższego Laboratorium Ruchu Lotniczego może być wykorzystane do prowadzenia badań w zakresie:

• planowania i zarządzania przepływem ruchu lotniczego:
• badanie przepływu ruchu w różnych strefach, odlotów, przylotów, tras przelotowych;
• optymalizacja wykorzystania przestrzeni powietrznej;
• zarządzanie ruchem w różnych nieprzewidzianych warunkach takich jak gęsty ruch lotniczy czy sytuacje awaryjne;
• komunikacji i frazeologii pomiędzy kontrolerami i załogą lotniczą poprzez odwzorowanie realistycznych scenariuszy komunikacji radiowej w różnych fazach lotu;
• ćwiczenia procedur lotu i symulacji różnych typów przestrzeni powietrznej: wieża kontroli lotów (TWR), kontrola podejścia (APP) czy kontrola obszarowa (ACC);
• testowania sytuacji kryzysowych takich jak:
• wypadki, awarie statków powietrznych oraz zakłócenia w systemach;
• sytuacje nadzwyczajne: kolizje na ziemi, loty bez pozwolenia czy naruszenia przestrzeni powietrznej;
• analizy czynnika ludzkiego w kontekście reakcji kontrolerów i pilotów statków powietrznych w sytuacjach zwyczajnych jak i awaryjnych;
• opracowania rekomendacji dla poprawy bezpieczeństwa;
• analizy wpływu warunków atmosferycznych takich burzy, mgły czy turbulencji na zarządzanie ruchem.