Katedra Elektroenergetyki i Sterowania Układów Wydział Elektryczny

W rozprawie przedstawiono analizy dotyczące możliwości zwiększenia zdolności przesyłowej krajowych linii napowietrznych WN i NN. Głównym celem pracy było opracowanie oraz weryfikacja nowego modelu obciążalności prądowej, uwzględniającego bieżącą temperaturę otoczenia oraz prędkość wiatru. Proponowany model obciążalności prądowej został opracowany dla rożnych poziomów ryzyka przekroczenia dopuszczalnej temperatury przewodu w porze dziennej i nocnej oraz dla zróżnicowanych przedziałów temperatury otoczenia. Zastosowanie opracowanego modelu, pozwala na znaczne zwiększenie zdolności przesyłowej eksploatowanych linii napowietrznych WN i NN, szczególnie w okresie letnim, kiedy pojawiają się ograniczenia związane z niską zdolnością przesyłową linii. Z wykorzystaniem nowych modeli mechanicznych przeprowadzono obliczenia naciągów i zwisów przewodów o małym zwisie (HTLS), mogących zastąpić istniejące przewody stalowo-aluminiowe (ACSR), zapewniając tym samym kilkukrotne zwiększenie zdolności przesyłowej linii z zachowaniem kryterium dopuszczalnych odległości pionowych. Opracowano także modele matematyczne pozwalające na uwzględnienie w analizach numerycznych poprzecznej różnicy temperatury wewnątrz przewodów bimateriałowych oraz wpływu łańcuchów odciągowych na zwis przewodu w przęśle, a więc na zachowanie normatywnych odległości pionowych do obiektów znajdujących się w przestrzeni pod linią napowietrzną.