Mgr inż. arch. Agnieszka Piórkowska
„Współczesne tendencje rozwoju architektury teatrów tańca”
Promotor: dr hab. inż. arch. Katarzyna Ujma-Wąsowicz, prof. PŚ
Recenzenci: prof. dr hab. inż. arch. Elżbieta Dagny Ryńska
dr hab. inż. arch. Bogusław Podhalański, prof. PK
data obrony: 18.10.2021 r.
Osoby zainteresowane podglądem publicznej obrony proszone są o kontakt z panią Aleksandrą Dominik z Biura Dziekana e-mail: aleksandra.dominik@polsl.pl
Osoby, które chciałyby wziąć udział w dyskusji będą musiały zalogować się do komunikatora Zoom podając swoje imię i nazwisko. Pytania można będzie wpisać na "Chat".
Streszczenie
Rozprawa jest próbą ukazania teatru tańca i jego znaczenia w świecie. Zagadnienie to rozpatrywane jest jako miejsce odbywania się spektakli tanecznych. Przedmiot rozprawy stanowi rozpoznanie i usystematyzowanie wiedzy odnoszącej się do relacji pomiędzy tańcem jako sztuką, a kształtowaną architekturą dla jego eksponowania, na tle współczesnych tendencji jego rozwoju, a także określenie cech wspólnych dla tworzenia budynków teatrów tańca.
Badania obejmują genezę tańca współczesnego i jego wpływu na kształtowanie przestrzeni jemu przeznaczonych, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów zlokalizowanych na terenach miejskich, powstałych na przełomie XX i XXI wieku.
Narodziny poruszanej w rozprawie tematyki teatru tańca datuje się na początek XX wieku. Stanowi on sztukę opartą na zasadach baletu, jednak przełamującą konserwatyzm i sztywne zasady klasycznej formy, a jego rozwój ma związek z demokratyzacją kultury zachodniej. Pierwsze próby unowocześnienia formy tańca przybyły do Europy z Ameryki Północnej. W rozprawie zestawione zostaną ze sobą obiekty funkcjonujące na obu wymienionych kontynentach.
Przeprowadzone w dysertacji badania obejmują studium współczesnych tendencji rozwoju architektury teatrów tańca, które zostały przyporządkowane do dwóch grup:
- Grupa obiektów adaptowanych, w budynkach poprzemysłowych lub posiadających niegdyś inne funkcje, a przed adaptacją opuszczonych.
- Grupa obiektów nowych, wielkokubaturowe obiekty pełniące funkcje centrum sztuk widowiskowych.
Podjęte prace badawcze miały na celu sprawdzenie funkcjonowania współczesnego teatru tańca w otoczeniu oraz spojrzenie na procesy kultury w nim zachodzące przez pryzmat architektury oraz jego użytkowników. Rozpatrywane nurty cechuje inna skala, jednak wewnątrz przyporządkowanych grup realizują zbliżone założenia oraz program funkcjonalno – przestrzenny, przez co możliwe stało się ich porównanie.
