A A+ A++
pracownia obrobki plastycznej metali

Pracownia Obróbki Plastycznej Metali

Wydział Mechaniczny Technologiczny, Konarskiego 18A
Pracownia wyposażona jest w stanowiska technologiczne do prezentacji podstawowych procesów obróbki plastycznej metali takich jak: walcowanie i ciągnienie.
Opiekun pracowni:
dr inż. Monika Chomiak
Stanowiska w pracowni używane są przede wszystkim na zajęciach laboratoryjnych z obróbki plastycznej, metod kształtowania materiałów metalowych oraz do analiz badawczych przez studentów II stopnia specjalizacji, jak też specjalności:
  • MC9 – Obróbka plastyczna metali i ich stopów
  • MC4 – Przetwórstwo metali i tworzyw

Wyposażenie pracowni

Ciągarka ławowa łańcuchowa jednożyłowa o maksymalnej sile ciągnienia 50 kN

photo

Możliwości badawcze

Ciągarki ławowe przeznaczone są do ciągnienia prostych odcinków prętów, kształtowników i rur o długościach dochodzących do kilkudziesięciu metrów.

Ciągarka jednobębnowa

photo

Możliwości badawcze

Ciągarki bębnowe przeznaczone są do ciągnienia w kręgach drutów oraz rur o małych wymiarach przekrojów porzecznych i o praktycznie dowolnych długościach. Ciągarek jednobębnowych używa się do ciągnienia drutów o większych średnicach: 6 - 16 mm. Stosowane prędkości ciągnienia wynoszą 0,3-4,0 m/s.

Dwuwalcowa walcarka laboratoryjna duo-nawrotna

photo

Charakterystyka

Walce o średnicy 46,7 mm są ułożyskowane ślizgowo w panewkach. Dolny walec jest nienastawny, natomiast położenie górnego walca reguluje się za pomocą śrub nastawczych, napędzanych ręcznie poprzez sprzężenie wspólnym walcem dwóch przekładni ślimakowych. Po doprowadzeniu do równoległości obu walców przez opuszczenie górnego walca na dolny, nastawia się odpowiedni rozstaw miedzy nimi przez równoczesny obrót obu śrub. Napęd z silnika przekazywany jest poprzez przekładnię pasową, reduktor o przełożeniu 1:14 i sprzęgło sztywne do klatki walców zębatych, a następnie przez łączniki przegubowe na walce robocze.

Zaostrzarka walcowa do rur i prętów ciągnionych na zimno

photo

Charakterystyka

Zaostrzanie materiału odbywa się między dwoma profilowymi walcami, które wykonują ciągły ruch obrotowy o przeciwnym kierunku w ten sposób, że włożony między walce drut do wykroju luzującego jest wypychany z powrotem przez wykrój zgniatający. Podczas jednego cyklu zgniatania, tj. włożenie drutu do wykroju luzującego i wypchnięcie go przez wykrój zgniatający następuje ścienienie wsadu oraz utworzenie się podłużnej wypływki (rąbka). Aby otrzymać ścieniony koniec o przekroju kołowym, należy po każdym cyklu zgniatania drut obracać o kąt około 90. Zaostrzanie przeprowadza się odcinkami o długości w granicach do 150 mm. Długość zaostrzonego końca powinna wynosić od 20 do 300 mm, w zależności od średnicy lub wymiarów przekroju poprzecznego. W celu zaostrzenia końcówki wsadu należy ścienianie przeprowadzić w kilku wykrojach rozpoczynając od wykroju największego.

© Politechnika Śląska

Ogólna klauzula informacyjna o przetwarzaniu danych osobowych przez Politechnikę Śląską

Całkowitą odpowiedzialność za poprawność, aktualność i zgodność z przepisami prawa materiałów publikowanych za pośrednictwem serwisu internetowego Politechniki Śląskiej ponoszą ich autorzy - jednostki organizacyjne, w których materiały informacyjne wytworzono. Prowadzenie: Centrum Informatyczne Politechniki Śląskiej (www@polsl.pl)

Zasady wykorzystywania „ciasteczek” (ang. cookies) w serwisach internetowych Politechniki Śląskiej

Deklaracja dostępności

„E-Politechnika Śląska - utworzenie platformy elektronicznych usług publicznych Politechniki Śląskiej”

Fundusze Europejskie
Fundusze Europejskie
Fundusze Europejskie
Fundusze Europejskie