Aktywność fizyczna jest tematem wielu prac badawczych, które mają określać jej wpływ na profilaktykę i terapię wielu chorób. Metody oceny aktywności fizycznej są niezwykle przydatne w badaniach epidemiologicznych i określaniu wpływu aktywności fizycznej na wystąpienie wielu chorób [5] Pozwalają także przygotować zalecenia profilaktyczne oraz terapeutyczne dla pacjentów z wieloma schorzeniami.

     Jakie są zatem metody jej określania?

     Aktywność fizyczną można ocenić za pomocą między innymi metod subiektywnych. Przykładem metody subiektywnej są różnego rodzaju kwestionariusze aktywności fizycznej. Takie kwestionariusze są jednymi z częściej stosowanych narzędzi w badaniach populacyjnych [1]. Ich zaletą jest łatwość w przeprowadzeniu oraz brak konieczności , nie wymagają stosowania specjalnej aparatury pomiarowej. Należy jednak pamiętać, że wyniki tych arkuszy bazują jedynie na odpowiedziach respondenta – nie są więc zatem obiektywnymi źródłami informacji.

   Opracowane i dostępne kwestionariusze są przeznaczone zarówno dla dzieci jak i  dorosłych, w tym też dla sportowców. Jednym z najczęściej stosowanych kwestionariuszy jest Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (ang. International Physical Activity Questionnaire, IPAQ). Kwestionariusz ten rekomendowany jest przez międzynarodowe środowiska badawcze (European Health Interview Survey – EUROhIS, European Physical Activity Surveyance System – EUPASS i Europejski Sondaż Społeczny – ESS).

    IPAQ umożliwia uzyskanie całkowitego obrazu aktywności fizycznej badanej osoby, co jest jego dużą zaletą. W 2004 roku zostały opracowane dwie wersje kwestionariusza: długa i krótka. Obie wersje zostały zaakceptowane przez komitet IPAQ jako oficjalne wersje narodowe. W badaniach naukowych najczęściej wykorzystywany jest kwestionariusz długi, w którym analizuje się aktywność fizyczną związaną z określoną dziedziną życia [1, 3]. Długi kwestionariusz IPAQ składa się z 5 niezależnych części i zawiera szczegółowe informacje z zakresu aktywności fizycznej związanej z pracą zawodową, z przemieszczaniem się, pracami domowymi, rekreacją i sportem oraz czasem spędzonym siedząc [2,4].

    IPAQ umożliwia przedstawienie aktywności fizycznej w jednostkach MET-min/tydzień (Metabolic Equivalent of Work), co wymaga pomnożenia współczynnika MET, przypisanego danej aktywności, przez średnią liczbę dni jej podejmowania oraz średni czas jej trwania w minutach na dzień. Jednostkę MET definiuje się jako wydatek energetyczny podczas spokojnego chodzenia. Dla przeciętnej dorosłej osoby wynosi on w przybliżeniu 3,5 ml tlenu/kilogram masy ciała na minutę. Kwestionariusz IPAQ umożliwia – przez sumowanie poszczególnych wysiłków – sklasyfikowanie respondentów pod względem poziomu podejmowanej przez nich aktywności fizycznej. Kategorie aktywności są następujące: niewystarczająca (poniżej 600), dostateczna (600 – 1500 lub 600 –3000) lub wysoka (powyżej 1500 lub 3000MET-min/tydzień) [1, 5].

    Może warto by było się sprawdzić ?