Najbliższe spotkanie w Klubie Podróżnika odbędzie się w Klubie Pracowników Politechniki Śląskiej przy ul. Banacha 3 w Gliwicach dzisiaj, 29 maja, o godz. 18:00. O swojej wyprawie na Półwysep Arabski, do Omanu, opowie Leszek Szczasny. Wstęp wolny.

 

Slajdowisko pt. „Biało-niebieska kraina pełna zapachów i achów” to relacja z ubiegłorocznego, dwutygodniowego pobytu Leszka Szczasnego na Półwyspie Arabskim. W ciągu trzydziestu lat – jak relacjonuje niezależny globtroter – Oman z zabiedzonego kraju stał się jednym z lepiej rozwiniętych na świecie. Jego górzyste, pustynne i nadmorskie drogi Szczasny pokonywał autostopem. Będący z wykształcenia politologiem i filozofem podróżnik badał oczywiście stolicę Omanu, czyli dostojny i nowoczesny Muscat, ale również z przyjemnością i bez pośpiechu penetrował prowincję i mało uczęszczane zakątki, nie mogąc się nadziwić omańskiej gościnności i szczerości. Dotarł m.in. do Suru, gdzie przypatrywał, jak budować statki bez niepotrzebnych gwoździ, czy zagubionego starożytnego miasta Qalhat, gdzie po szkolnym apelu grał z nauczycielami w ping-ponga. Odwiedził również górskie kaniony, czyli tzw. wadi, które  stanowią największą atrakcję Omanu oraz będące źródłem bogactwa kraju pola naftowe. Podczas czwartkowego slajdowiska w Klubie Pracowników politechniki Śląskiej przyjrzymy się m.in. licznym mniejszościom narodowym zamieszkującym Oman – Hindusom, Pakistańczykom czy Bengalczykom oraz oświeconemu sułtanowi Al Qaboosowi, dbającemu nie tylko o ład przestrzenny w swojej ojczyźnie...

 

Leszek Szczasny jest raciborzaninem (ur. 1975), z wykształcenia politologiem i filozofem (UJ), a z zamiłowania społecznikiem, fotografem i przede wszystkim niezależnym globtroterem. Ponieważ podróżuje za przysłowiowy grosz stanowi żywy dowód na to, że „chcieć to móc”. Dociera w głąb danej kultury, często podważając związane z nią stereotypy. W 2010 roku wydał książkę pt. „Świat na wyciągnięcie ręki”, której niepodrabialna, esencjonalna narracja stara się wyznaczać nowy styl podróżniczego reportażu. Aktualnie piszę kolejną pt. „Afrykański rytm” i jednocześnie prowadzi blog.