72-letni Henryk Braś, emerytowany nauczyciel akademicki Ośrodka Sportu Politechniki Śląskiej, latem ubiegłego roku pokonał rowerem ponad 5128 kilometrów i po raz drugi w życiu zdobył Przylądek Północny w Norwegii. I choć jest miłośnikiem podróży, a także uwielbia swoją pasją zarażać innych, to ta wyprawa była mu wyjątkowo potrzebna.

– Mam szczęście do zdrowia, dzięki czemu w tym wieku mogę spełniać swoje odważne marzenia. Potrzebowałem tej wyprawy. W ostatnich latach straciłem kilka najbliższych mi osób, dlatego musiałem ruszyć się z domu. Poza tym tęskniłem za Skandynawią, jej przyrodą i zwierzętami, zwłaszcza reniferami. Ciągle tłumaczę ludziom, że każdy może w życiu odnaleźć „swojego renifera”, do którego zawsze chętnie będzie wracał. Uważam, że tak daleka podróż może być sensem naszego życia i każdy ją doceni. Uwierzcie mi – rozpoczyna opowieść Henryk Braś.

Miłośnik podróży
Henryk Braś ze sportem jest związany od zawsze. Trenował judo, dużo biegał. Jako nauczyciel wychowania fizycznego w Ośrodku Sportu Politechniki Śląskiej przepracował ponad 40 lat. Na zasłużoną emeryturę przeszedł w 2019 roku. Miłośnikiem jazdy na rowerze jest od najmłodszych lat. Lubi chodzić po górach. Jest pasjonatem podróżowania w każdej formie. Już jako nastolatek zwiedził autostopem najpierw całą Polskę, a potem niemal całą Europę. Jego ambicje były coraz większe. Z różnych powodów musiał je jednak odłożyć na dorosłe lata.

– A to nie miałem paszportu, a to brakowało pieniędzy. Obejrzałem jednak wtedy film „Easy Rider” oraz przeczytałem kultową książkę „W drodze” Jacka Kerouaca. To mnie natchnęło i postanowiłem, że chcę wykorzystać swoje życie – opowiada bohater artykułu.

Zdobył Mount Blanc, gdzie na miejsce rozpoczęcia wędrówki na szczyt, pojechał z Gliwic rowerem. Zajęło mu to około miesiąca. Po raz pierwszy na Przylądek Północny zajechał rowerem w 1999 roku. Można powiedzieć, że z okazji 25-lecia tej podróży, zafundował ją sobie po raz drugi.

80 kilometrów dziennie na rowerowy Mount Everest
Pan Henryk aktualnie mieszka w Stanicy w gminie Pilchowice. To stamtąd w lipcu ubiegłego roku wyruszył w swoją wielką podróż. Jechał między innymi przez Sandomierz, Kazimierz Dolny, Litwę, Łotwę, Estonię, Finlandię, Szwecję i Norwegię. Niemal ciągle na rowerze, którym postanowił także wrócić do domu. I jedynie w drodze powrotnej, czasami wsiadał do autobusu czy pociągu. Podróżował ponad dwa miesiące. Każdego dnia starał się pokonać około 80 kilometrów.

– Trwało to dosłownie 71 dni – mówi bohater artykułu. – Przylądek Północny to miejsce przez niektórych uważane za rowerowy Mount Everest. Poprzednim razem było tam jednak zupełnie inaczej. W 1999 roku spędziłem tam czas sam na sam z przyrodą. Wiedziałem, że teraz Przylądek Północny jest znacznie bardziej popularny, ale ogrom ludzi i komercji mnie przeraził. Jest tam hotel, parking, mnóstwo kamperów, turystów…

Sama jazda rowerem nie była jedynym wyzwaniem. Pan Henryk tylko czterech nocy nie spędził w namiocie, a w motelach. Poza tym, każdego dnia musiał złożyć i rozłożyć namiot, zaplanować trasę i jechać w nieznane. Czasami było niezwykle ciepło, nawet 35 stopni Celsjusza, czasami przez tydzień padało. Niektóre podjazdy miały po trzy kilometry i nachylenie 9 %. Jak podkreśla, najważniejsze w takiej podróży są doświadczenie oraz przygotowanie – odpowiednie ubranie, dokumenty, najpotrzebniejsze rzeczy.

– Zabrałem ze sobą na przykład około dwa kilogramy suchej kiełbasy, która mi smakuje, ale przede wszystkim nie psuje się. Bywały momenty w trasie, gdy przez nawet 70 kilometrów nie trafiałem na żaden sklep, więc wtedy zdecydowanie prowiant się przydaje. Także w Norwegii, gdzie jest bardzo drogo i burger potrafi kosztować nawet 100 złotych.