ORCID – Open Researcher and Contributor ID
Informacje podstawowe
Zarządzenie nr 100/2018 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 25 września 2018 r. w sprawie obowiązku uzyskania międzynarodowego numeru identyfikującego autorów publikacji ORCID (Open Researcher and Contributor ID).
ORCID jest to międzynarodowy system identyfikacji autorów, który jest standardem w światowej nauce. Służy do jednoznacznej identyfikacji autora oraz jego dorobku poprzez osobiste uwierzytelnianie autorstwa. ORCID jest rekomendowany przez wiodące instytucje i wydawców naukowych. Wymagany jest podczas zgłaszania prac do publikacji w takich wydawnictwach jak np. Elsevier, IEEE, Springer, Wiley.
Identyfikator
Unikalny identyfikator autora składa się z 16 cyfr podzielonych na 4 równe części. Cały identyfikator ma format adresu URL: https://orcid.org/0000-0002-1825-0097. Jest to przykładowy identyfikator fikcyjnego autora Josiaha Carberry’ego stworzony na potrzeby testów i szkoleń.
Profil użytkownika
Każdy autor indywidualnie zakłada swoje konto i określa zakres danych widocznych dla innych użytkowników. Po założeniu konta należy przyporządkować do niego swoje publikacje, a także dbać o aktualność prezentowanych informacji.
Jak autoryzować numer ORCID w systemie POL-on
Numer ORCID jest wykorzystywany do jednoznacznej identyfikacji autorów w systemach POL-on i PBN. W celu autoryzacji ORCID w tych systemach, konieczne jest założenie przez autora indywidualnego konta w PBN oraz połączenie go z numerem ORCID oraz kontem w POL-on.
PBN – logowanie i integracja z POL-on i ORCID (cz. 1)
Zarządzenie nr 141/2019 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 18 października 2019 r. w sprawie obowiązku autoryzowania międzynarodowego numeru identyfikującego autorów publikacji ORCID (Open Researcher and Contributor ID) w systemie Polskiej Bibliografii Naukowej.
Korzyści ze stosowania ORCID
Jednoznaczna identyfikacja autora, bez względu na:
- powtarzalność imion i nazwisk dla różnych osób
- zmianę nazwiska
- zmienioną kolejność imienia i nazwiska w wyniku błędu lub różnic kulturowych
- niekonsekwentne stosowanie skrótów imion
- różnice w zapisie znaków diakrytycznych
- błędy typograficzne
- zmiany miejsca pracy i afiliacji
Możliwość zastosowania w liczących się bazach bibliograficznych, repozytoriach i serwisach takich jak Web of Science, Scopus, PBN.
Większa widoczność i łatwość upowszechniania publikacji w Sieci.
