W badaniach nad układami aktywnej redukcji hałasu jako źródła dźwięku wtórnego powszechnie stosuje się klasyczne głośniki membranowe. Źródła te sprawdzają się doskonale w warunkach laboratoryjnych, jednakże w wielu aplikacjach nie można ich zastosować. Do dwóch najważniejszych tego powodów należą zwykle trudne warunki środowiskowe oraz brak możliwości zainstalowania wtórnych źródeł dźwięku o dużych rozmiarach, jakimi charakteryzują się klasyczne głośniki niskotonowe. Dlatego też poszukuje się innych rozwiązań aktywnego sterowania dźwiękiem.

Jednym z nich jest sterowanie oparte na wykorzystaniu struktur mechanicznych wraz z odpowiednimi elementami wykonawczymi i pomiarowymi. Struktura taka to zwykle cienka płyta wykonana z aluminium lub materiałów kompozytowych w kształcie prostokąta lub koła, zamocowana w sposób sztywny bądź elastyczny, z umieszczonymi na niej elementami wykonawczymi (piezoelektryki, wzbudniki elektromagnetyczne) i pomiarowymi (PVDF*, akcelerometry). Płyta taka może służyć jako głośnik wytwarzający dźwięk wtórny w klasycznym układzie aktywnej redukcji hałasu bądź jako bariera akustyczna, jak to jest w przypadku redukcji hałasu w kadłubach samolotów. Niestety kosztem niewielkiej grubości takiego elementu wykonawczego jest jego wielomodalna oraz nieliniowa charakterystyka. Badaniom prowadzonym w Zakładzie podlega zarówno konstrukcja mechaniczna takich źródeł, tj. materiały i sposób mocowania, jak również sposób ich sterowania w celu wyrównania odpowiedzi częstotliwościowej oraz usunięcia nieliniowości pojawiających się w niektórych przypadkach.

_____________________________

* PVDF (polifluorek winylidenu) – piezo-materiał wykorzystywany do budowy czujników drgań.