Naukowiec Politechniki Śląskiej ujawnił błędy na mapach Ameryki Południowej
Mateusz Wrazidło, doktorant Politechniki Śląskiej, ujawnił błędy w nomenklaturze geograficznej Ameryki Południowej w nazewnictwie gór stołowych nazywanych lokalnie jako „tepui”. Położone są one wokół granicy Gujany i Wenezueli.
Błędy ujawniła ekspedycja naukowa w Gujanie, w której doktorant brał udział w 2019 roku. – Była to ekspedycja na płaskowyż Waukauyengtipu w regionie Cuyuni-Mazaruni Gujany, niedaleko granicy z Wenezuelą. Organizowałem ją z fotografem z Gujany Darrell'em Carpenay. Do grupy należeli także Orson Hinds oraz polska biolog Izabela Stachowicz, w terenie zaś towarzyszyli nam mieszkańcy wioski Paruima należącej do plemienia Pemón Arekuna - Calio Elliman, Charlie Elliman i Alex Smith. Wyprawa była drugą w historii, która dotarła na ten płaskowyż. Wcześniej teren był badany jedynie przez ekspedycję Smithsonian Institution w 1997 roku – mówi doktorant.
Zauważony błąd polegał na tym, że nazwy płaskowyżu Waukauyengtipu nie było na mapach ani w oficjalnym rejestrze nazw geograficznych Gujany, natomiast w literaturze naukowej był on określany jako synonim Cerro Venamo - czyli całkowicie innego płaskowyżu po stronie wenezuelskiej, oddalonego od Waukauyengtipu o prawie 30 km. Ujawnione błędy opisano na łamach czasopisma „Miscellanea Geographica”. Autorami publikacji są Mateusz Wrazidło, brytyjski geograf Stewart McPherson oraz H. David Clarke, lider ekspedycji Smithsonian z 1997 roku.
Zdaniem naukowców nieścisłości na mapach powstały prawdopodobnie przez bardzo małą ilość dostępnych informacji o tym rejonie. – Teren jest bardzo dziki i w dużej części niezbadany, a także trudny do poruszania się. W większości jest porośnięty gęstym, dziewiczym lasem deszczowym, sam szczyt płaskowyżu charakteryzuje się zaś dużą ilością terenów podmokłych. Jest to teren w większości uniemożliwiający nawet wylądowanie helikopterem, przez co najlepszy sposób na jego eksplorację to wyprawy piesze – wyjaśnia naukowiec.
Mateusz Wrazidło jest doktorantem w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn Politechniki Śląskiej. Przedmiotem jego pracy doktorskiej jest opracowanie systemu, który ma na celu symulowanie warunków klimatycznych koniecznych do hodowli zagrożonych gatunków tropikalnej flory Wyżyny Gujańskiej. – Specjalizuję się w unikatowej florze gór stołowych ‘tepui’ tego rejonu - ekspedycje mają na celu dokumentowanie siedlisk rzadkich, endemicznych roślin, w szczególności mięsożernych – podsumowuje doktorant.
