Aleksandra Słota, uczennica III klasy Akademickiego Liceum Ogólnokształcącego Politechniki Śląskiej w Gliwicach, została stypendystką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. To pierwszy taki sukces w historii szkoły. Aleksandra znalazła się w gronie 600 nagrodzonych uczniów z całego kraju.

Zdecydowanie szczęśliwsza
Krajowy Fundusz na rzecz Dzieci zrzesza naukowców, popularyzatorów, artystów, badaczy i studentów wolontariuszy, których łączy przekonanie, że rozwój intelektualny młodych ludzi to sprawa fundamentalna.

- Fundusz działa od 1983 roku, organizując nieodpłatne zajęcia dla najzdolniejszych uczniów z całej Polski, którzy chcą rozwijać swoje pasje i zainteresowania – tłumaczy dr Małgorzata Borysławska, dyrektorka Akademickiego Liceum Ogólnokształcącego Politechniki Śląskiej.

- Na decyzję o przyjęciu do programu czekałam trzy miesiące, gdy się dowiedziałam ulżyło mi i poczułam się zdecydowanie szczęśliwsza – mówi Aleksandra Słota. - Fundusz, mimo swojej nazwy, wcale nie oferuje wsparcia typowo finansowego. Stypendyści mają możliwość uczestniczenia w warsztatach, obozach, stażach naukowych i spotkaniach humanistycznych zorganizowanych przez różne instytuty, np. Polskiej Akademii Nauk, Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego czy Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego. Warto wspomnieć, że już samo przygotowanie do zajęć wymaga dużo pracy i samozaparcia, np. w szukaniu rozwiązań zadań kwalifikacyjnych lub zapoznawaniu się z literaturą na spotkania humanistyczne. W bazie funduszu mamy także dostęp do adresów e-mail i numerów telefonów do tutorów, tj. naukowców, doktorantów i studentów. Daje nam to możliwość prywatnych konsultacji i pomocy w pracy nad danym zagadnieniem.

Rekrutacja potencjalnych stypendystów odbywa się co roku na wiosnę. Co ciekawe, jej najważniejszą częścią nie jest podanie średniej ocen - nawet nie należy jej podawać.

- To, co najbardziej interesuje fundusz, to nasze zainteresowania i jak je rozwijamy. Nie chodzi tu tylko o uczestnictwo i osiągnięcia w konkursach oraz olimpiadach, a na przykład o samodzielnie napisaną pracę badawczą z biologii, wykonane i opracowane obserwacje nocnego nieba lub lista przeczytanych książek z filozofii bądź ekonomii. Na stronie programu zamieszczone są pytania pomocnicze, ale zawsze można dodać coś od siebie. Ja dowiedziałam się o programie całkowicie przypadkiem, szukając informacji o kierunkach studiów oferowanych przez uczelnie – mówi uczennica ALO.

Pierwszy taki sukces
Wyróżnienie, która otrzymała Aleksandra, to także duża sprawa dla naszego liceum. To pierwsza osoba w historii szkoły, która odniosła taki sukces.

- W naszej codziennej pracy z uczniami realizujemy misję szkoły, która zawiera się w stwierdzeniu „Liceum jak studia”. W tym wypadku „studia”, w poszerzonym rozumieniu, odnoszą się do indywidualnych badań, które częstokroć podejmuje nasza uzdolniona młodzież. Bardzo cieszymy się z faktu, że nasza uczennica została stypendystką funduszu. Ola bierze udział w szkole w pracach kół naukowych z matematyki i fizyki. Ostatnio uczestniczyła w międzynarodowym konkursie matematycznym w Czechach, gdzie zajęła ósme miejsce w swojej kategorii wiekowej. W zeszłym roku szkolnym, będąc w drugiej klasie liceum, przygotowała pracę naukową na prestiżowy konkurs „Fizyczne Ścieżki”, w którym uzyskała wyróżnienie - podsumowuje dr Małgorzata Borysławska. - W liceum akademickim nie tylko tworzymy przestrzeń do rozwijania pasji i talentów młodzieży, ale też staramy się wspierać samodzielność i niezależność naszych uczniów w tych dążeniach. Każdy zatem sukces odniesiony poza środowiskiem szkoły jest dla nas ważny i potwierdza słuszność naszej misji oraz jej realizacji.

Laureatka na co dzień lubi poezję oraz literaturę. Gra także w tenisa. W szkole interesują ją zagadnienia z zakresu fizyki i matematyki.

- Ostatnio zajmuję się problemami łączącymi te dwie dziedziny, np. szukałam aproksymacji zależności ciśnienia od wysokości, co łączy ze sobą fizyczną interpretację zjawiska i metody numeryczne wykorzystane do przybliżeń – mówi Aleksandra. - Lubię szukać większych idei, stojących za słowami i wydarzeniami z pozoru niewielkimi. No bo skoro są większe, to czy nie powinny być oczywiste? Myślę, że matematyka, fizyka i literatura mają ze sobą wiele wspólnego, wymagają analitycznego myślenia, umiejętności zmiany swojego podejścia do problemu i niezaprzestawania pracy po nieudanych próbach zrozumienia go i skupienia się na szczególe, jednocześnie nie zapominając o ogóle.