Analiza teoretyczna algorytmów adaptacyjnych
Analiza teoretyczna algorytmów adaptacyjnych
Celem badań jest opracowanie i zastosowanie algorytmów adaptacyjnych pozwalających na szybkie dopasowywanie się do zmieniających się warunków. Algorytmy takie stosowane są powszechnie do filtracji adaptacyjnej w zastosowaniach takich, jak identyfikacja (np. Identyfikacja warstw gleby na podstawie echa sejsmicznego), predykcja liniowa (np. predykcyjne kodowanie mowy w telefonii komórkowej), modelowanie odwrotne (np. do wygładzania charakterystyki kanału transmisyjnego), adaptacyjne formowanie wiązki (np. w antenach kierunkowych) lub aktywna redukcja hałasu. W wielu zagadnieniach filtracji adaptacyjnej wykorzystuje się filtry o dużej długości, adaptowane w czasie rzeczywistym. Pozwalają na to jedynie bardzo szybkie algorytmy, głównie wywodzące się od LMS (Least Mean Square), w tym ostatnio zyskujące dużą popularność algorytmy z częściową aktualizacją. Dlatego dokładna analiza działania tych algorytmów (np. kwestia ich stabilności) jest nieodzowna.
