Networking dla introwertyków – jak budować zawodowe relacje, gdy nie lubisz small talku?
Networking dla introwertyka często brzmi jak najgorszy koszmar: głośna sala, obcy ludzie, sztuczne uśmiechy i wydumane pytania. Tymczasem to właśnie sieć kontaktów w ogromnym stopniu decyduje o tym, jakie projekty dostajesz, jak szybko awansujesz i kiedy ktoś zadzwoni do Ciebie z propozycją „nie do odrzucenia”. Dobra wiadomość? Networking wcale nie musi oznaczać small talku i bycia „duszą towarzystwa”. Możesz budować świetne relacje zawodowe w sposób, który jest zgodny z Twoim charakterem – spokojny, przemyślany i autentyczny.
Czym jest networking (i dlaczego nie polega na rozdawaniu wizytówek)?
Zacznijmy od odczarowania pojęcia „networking”. Wiele osób wyobraża sobie go jako chodzenie niespiesznie po sali z kieliszkiem wina, rozdawanie wizytówek przypadkowym i często niezainteresowanym osobom oraz prowadzeniem nudnych rozmów o samorozwoju i coachingu.
Dla introwertyka brzmi to jak czysta tortura. Tymczasem, dobry networking to nie jest kolekcjonowanie znajomych na targach czy na LinkedIn, tylko budowanie kilku, ale za to wartościowych, długofalowych relacji międzyfirmowych, które wpływają na płynność i stabilność codziennej pracy. Jest to szczególnie ważne w takich branżach jak logistyka, produkcja czy sprzedaż.
Lepiej poznać 3 osoby z innych firm, z którymi nawiążesz biznesową relację niż 10 osób, z którymi nigdy więcej się nie skontaktujesz. To jest model idealny dla introwertyków: mniej, znaczy więcej.
Dlaczego networking jest trudny dla introwertyków (i w czym masz przewagę)?
Introwertycy często mają poczucie, że w networkingu są „na przegranej pozycji”. W praktyce to mieszanka realnych trudności i… kilku bardzo mocnych stron.
Co zwykle utrudnia networking introwertykom?
- Wysokie przeciążenie bodźcami – gwar, hałas i tłum ludzi to czynniki, które szybko męczą.
- Niechęć do powierzchownych rozmów – small talk wydaje się sztuczny i bez sensu.
- Lęk przed „zawracaniem głowy” innym – „po co mam pisać, przecież mnie nie pamięta”.
- Perfekcjonizm – chęć przygotowania się „idealnie” i w efekcie odkładanie działania.
- Obawa przed oceną – „powiem coś głupiego”, „wyjdę na amatora”.
Brzmi znajomo? To typowe dla osób, które przejawiają cechy introwertyczne. Ale jest też druga strona medalu.
Przewaga introwertyków w budowaniu relacji
- Umiejętność słuchania – większość ludzi uwielbia być wysłuchana, a niewielu naprawdę słucha.
- Skłonność do przemyślanych wypowiedzi – rzadko mówisz „byle coś powiedzieć”.
- Naturalna autentyczność – nie masz potrzeby udawać kogoś, kim nie jesteś.
- Koncentracja na relacji 1:1 – idealnej dla budowania zaufania.
- Dobra pamięć do szczegółów – łatwiej nawiązujesz do wcześniejszych rozmów, co wzmacnia więź.
Dlatego zamiast walczyć z naturą, oprzyj swoją strategię networkingu właśnie na tych mocnych stronach. Pamiętaj też, że w innych firmach również spotkasz introwertyków, którzy docenią stonowane podejście. Szczególnie, że wszystkim znane przysłowie, o krowie, która daje mało mleka, sprawdza się także w biznesie.
Przygotowanie do networkingu: strategia zamiast improwizacji
Introwertycy dużo lepiej działają, gdy mają plan. Spontaniczne „wrzuć mnie na event i zobaczymy, co się stanie” to przepis na szybkie wyczerpanie i frustrację. Dlatego, zanim zaczniesz, zrób trzy rzeczy.
- Ustal, po co Ci networking (konkretnie)
Zamiast ogólnego „warto mieć kontakty”, odpowiedz sobie na bardzo przyziemne pytania:
- Czego szukam w najbliższych 6–12 miesiącach?
- nowej pracy?
- klientów do firmy?
- mentora?
- partnerów do projektu?
- Jakie 2–3 typy osób mogą mi w tym realnie pomóc?
- rekruterzy z danej branży,
- specjaliści z określonymi kompetencjami,
- osoby pracujące już na stanowisku, do którego aspirujesz.
- Zrób audyt swojej sieci kontaktów
Zanim rzucisz się w nowe miejsca, sprawdź, kogo już masz w zasięgu ręki:
- dawni współpracownicy,
- osoby z poprzednich projektów,
- znajomi ze studiów, kursów, konferencji,
- ludzie, z którymi masz „luźny kontakt” na LinkedIn.
Zrób prostą listę 10-15 osób i oznacz:
- „A” – do odświeżenia kontaktu w pierwszej kolejności,
- „B” – do stopniowego ocieplania relacji,
- „C” – osoby, przy których na razie nic nie przychodzi Ci do głowy (zostaw ich na później).
Networking dla introwertyka często zaczyna się nie od nowych ludzi, a od reaktywacji istniejących relacji – to mniej stresujące i efektywniejsze.
- Przygotuj „mini-scenariusze”
Introwertyk zwykle nie lubi improwizować. Dlatego dobrze mieć gotowe:
- 2–3 zdania, jak się przedstawiasz,
- 3–4 pytania, które możesz zadać niemal każdemu,
- 1–2 eleganckie sposoby na zakończenie rozmowy.
Przykład krótkiej autoprezentacji:
„Pracuję jako analityk danych w branży e-commerce. Najbardziej lubię projekty, w których można łączyć dane z realnym wpływem na produkt – np. optymalizację ścieżki klienta.”
Brzmi naturalnie, konkretnie i nie jest przechwalaniem się. Możesz mieć kilka wersji tej „wizytówki słownej”, zależnie od kontekstu.
Jak budować relacje bez small talku – konkretne techniki rozmowy
Dobra wiadomość: nie musisz być mistrzem błyskotliwych żartów ani królem small talku, żeby robić świetny networking. Zamiast tego postaw na:
- Pytania pogłębiające (zamiast pustych fraz)
Zamiast klasycznego „Czym się zajmujesz?”, możesz użyć:
- „Nad jakimi projektami teraz pracujesz?”
- „Co w Twojej pracy jest teraz najbardziej angażujące?”
- „Jak trafiłeś / trafiłaś do tej branży?”
- „Co Cię ostatnio najbardziej zaskoczyło w Twojej roli?”
To pytania, na które trudno odpowiedzieć jednym słowem. Rozmowa sama zaczyna płynąć, a Ty możesz zadawać kolejne, jeszcze bardziej szczegółowe pytania.
- Formułę 70/30
Jako introwertyk możesz mieć skłonność do słuchania i… tylko słuchania. Niestety, ale w networkingu ważne jest też, by druga strona dowiedziała się czegoś o Tobie.
Dobra proporcja to:
- ok. 70% czasu – druga osoba mówi,
- ok. 30% czasu – Ty opowiadasz o sobie, swoich projektach, perspektywie.
Nie musisz grać pierwszych skrzypiec. Wystarczy, że od czasu do czasu:
- nawiążesz do własnego doświadczenia,
- powiesz, nad czym pracujesz,
- skomentujesz to, co usłyszałeś.
- Używaj „haczyków konwersacyjnych”
To krótkie elementy w Twojej wypowiedzi, które „zaproszą” drugą stronę do dopytania. Przykład:
„Od roku zajmuję się projektem transformacji danych w dużej firmie logistycznej – to spore wyzwanie, bo zespół jest rozproszony po kilku krajach.”
W tej jednej wypowiedzi jest kilka haczyków:
- „transformacja danych” – rozmówca może dopytać: jakich konkretnie danych, czego dotyczy transformacja,
- „duża firma logistyczna” – rozmówca może dopytać o skalę, branżę, klientów,
- „zespół rozproszony po kilku krajach” – rozmówca może dopytać o współpracę, narzędzia, kulturę pracy.
- Zakończenie rozmowy bez poczucia winy
Introwertykom często trudno przerwać rozmowę, bo nie chcą wyjść na niegrzecznych. Prosty schemat:
- Podsumuj coś, co usłyszałeś:
„Bardzo ciekawe to, co mówiłeś o pracy z zespołami zdalnymi.” - Zasygnalizuj zakończenie:
„Nie będę Ci już zabierać więcej czasu…” - Zaproponuj dalszy kontakt (jeśli chcesz) i utnij dalszą wymianę zdań:
„Czy mogę dodać Cię na LinkedIn i dopytać kiedyś o ten projekt?”
Networking online dla introwertyków – jak wykorzystać LinkedIn i inne kanały?
Dla wielu introwertyków networking online jest znacznie łatwiejszy niż stacjonarny. Możesz odpowiadać, gdy masz energię oraz gdy masz czas, by przemyśleć odpowiedź. Nie ma presji natychmiastowej reakcji.
- Profil na LinkedIn jako „Twoja strona startowa”
Zadbaj, żeby ktoś, kto wejdzie na Twój profil, po 10 sekundach wiedział:
- czym się zajmujesz,
- w czym jesteś dobry,
- do czego teraz dążysz (np. w jakim kierunku chcesz się rozwijać).
Przydatne elementy:
- nagłówek (pod nazwiskiem), np.: „Analityk danych | e-commerce | Optymalizacja lejka sprzedażowego | SQL, Python, GA4”,
- sekcja „Info” – krótko o tym, nad czym pracujesz i co Cię interesuje,
- aktualne stanowiska i projekty – choćby zwięzłe opisy.
- Jak napisać pierwszą wiadomość, żeby nie brzmiała sztucznie?
Unikaj szablonu:
„Dzień dobry, nazywam się X, proszę o dodanie do sieci kontaktów.”
Zamiast tego:
- odnieś się do konkretu (post, wystąpienie, wspólna branża),
- krótko powiedz, kim jesteś,
- powiedz, dlaczego się odzywasz.
Przykład:
„Dzień dobry, widziałem Pana/Pani wpis o analityce w retailu – bardzo ciekawy przykład z programem lojalnościowym. Pracuję jako analityk w e-commerce i zaczynam dopiero wchodzić w projekty związane z segmentacją klientów. Chętnie dodałbym Pana/Panią do sieci – jeśli nie ma Pan/Pani nic przeciwko.”
To proste, konkretne i nie stawia drugiej osoby pod ścianą.
- Aktywność, która nie wymaga zbytniego odkrywania się w internecie
Nie musisz publikować długich postów, żeby być widocznym. Introwertyczny networking online może opierać się na:
- merytorycznych komentarzach pod cudzymi postami,
- polecaniu wartościowych treści,
- zadawaniu konkretnych pytań,
- reagowaniu (lajki, „super”, „interesujące”) na wpisy osób, które chcesz śledzić lub po prostu docenić.
Dzięki temu ludzie stopniowo zaczynają kojarzyć Twoje nazwisko z konkretną dziedziną.
Wydarzenia offline – jak przetrwać konferencję, meetup czy integrację firmową?
Nie da się ukryć: część networkingu wciąż dzieje się „na żywo”. Dla introwertyka może to być męczące, ale nie musi być koszmarem, jeśli podejdziesz do tego na własnych zasadach.
- Ustal bardzo skromny cel
Zamiast „poznam jak najwięcej osób”, postaw na:
- porozmawiam sensownie z 2–3 osobami,
- po każdym panelu zagadam do jednej osoby, która siedziała obok,
- podejdę po wystąpieniu do jednego prelegenta z konkretnym pytaniem.
Jeśli zrealizujesz taki plan – sukces. Nie musisz „wycisnąć” z wydarzenia wszystkiego.
- Wybierz format rozmów, który Ci sprzyja
Nie wszędzie musisz być:
- jeśli są „networkingowe kółeczka” po 10 osób, a Ty się w nich dusisz i uważasz tę formę za sztuczną – poszukaj kogoś stojącego samotnie przy kawie (prawdopodobnie on też nie czuje się komfortowo w takiej formie, dlatego ucieszy się, że znalazł kompana do normalnej rozmowy),
- jeśli czujesz się lepiej w mniejszych grupach, wypatruj 2–3 osobowych grupek i dołącz z prostym pytaniem: „czy mogę się przyłączyć? O czym rozmawiacie?”
- Zarządzaj swoją energią
Masz prawo do przerw. Serio.
- Wyjdź na 10 minut na świeże powietrze,
- Usiądź na końcu sali, żeby móc łatwo wyjść,
- Zaplanuj czas na zebranie sił po wydarzeniu (po prostu odpocznij w ciszy).
Networking to maraton, nie sprint – szczególnie dla introwertyka.
Plan działania: prosty system networkingu dla introwertyka
Żeby networking działał, musi być powtarzalny, nie okazjonalny. Oto przykład prostego planu tygodniowego.
Co tydzień:
- Jeden odświeżony kontakt – napisz do jednej osoby z listy „A”:
„Hej, minęło już trochę czasu od naszego projektu X. Jak u Ciebie? Widziałem, że zmieniłeś pracę / prowadzisz nowy projekt – bardzo mnie to zaciekawiło, mógłbyś opowiedzieć mi coś o tym, co teraz robisz?.” - Jedna nowa osoba do sieci – np. ktoś, kogo obserwujesz na LinkedIn, prelegent z webinaru, osoba polecona przez znajomego.
- Dwie lub trzy merytoryczne aktywności online – komentarz, udostępnienie z własnym krótkim przemyśleniem, zadanie pytania.
Typowe błędy introwertyków w networkingu i jak ich uniknąć
Czekanie, aż „będę bardziej pewny siebie”
Poczucie pewności rzadko przychodzi przed działaniem. Najpierw robisz mały krok, potem czujesz się odrobinę pewniej. Nie odwrotnie. Dlatego zacznij od najprostszych rzeczy: komentarza, wiadomości do kogoś, kogo już znasz.
Nieskończone przygotowania, zero kontaktu
Dopieszczanie profilu, dopracowywanie autoprezentacji, czytanie o networkingu – i żadnej wysłanej wiadomości ani konkretnego ruchu. To przepis na stanie w miejscu.
Traktowanie networkingu jak jednorazowego „wyjścia na łowy”
Networking nie działa jak polowanie: idziesz, „upolujesz” kontakt i wracasz z „łupem”. To raczej nawadnianie ogrodu – regularne, spokojne, stopniowe. Jeśli piszesz do ludzi tylko wtedy, gdy czegoś potrzebujesz, relacje szybko się wypalają.
Artykuł powstał przy współpracy z GoWork.pl – portalem z ofertami pracy dla inżynierów
