Decyzją Rady Ministrów z dnia 1 lutego 1951 roku powołane zostały Studia Wychowania Fizycznego jako jednostki międzywydziałowe do działalności dydaktyczno - wychowawczej. Na Politechnice Śląskiej rok akademicki 1951/52 był rokiem inaugurującym działalność Studium Wychowania Fizycznego, a kierownikiem został mgr Michał Lewicki.
Jednak wcześniej pierwsze prowadzenie zajęć powierzono instruktorom Akademickiego Związku Sportowego, między innymi Czesławowi Nosalikowi, który od lutego do 31 grudnia 1951 roku, pełnił funkcję p.o. kierownika, a zarazem organizatora SWF na Politechnice Śląskiej. Nosalikowi pomagali, w tym trudnym okresie najeżonym całą masą trudności organizacyjnych (brak pomieszczeń, obiektów, pomocy naukowych), Witold Kwiatkowski (Prezes AZS-u 1948 i 1957 - 64) i Lucyna Umińska - nauczycielka szkoły średniej, a później długoletnia pracownica studium. Siedziba SWF mieściła się w dwóch pokojach mieszkalnych przy ulicy Częstochowskiej, a kadrę dydaktyczną tworzyło 10 osób w tym 4 osoby z tytułem magistra.
Kadra ta jednak zatrudniona była tylko na godzinach zleconych (etaty nie były przewidziane). Prowadzenie zajęć w Wyższym Studium Przygotowawczym powierzono: Fryderykowi Kosiarzowi - (dyplomowany nauczyciel w-f), Józefowi Wolakowi - (dyplomowany nauczyciel w-f), Lucynie Umińskiej - (absolwent wf).
W roku 1952 został powołany na zastępcę Kierownika SWF mgr Kazimierz Harcuła, który piastował tę funkcję do 1977 roku. Biuro Studium przeniesione zostało z ulicy Częstochowskiej na nowo powstały Wydział Górniczy. Sekretarką SWF została Maria Moster. W latach 1954 - 1955 rozpoczęto budowę otwartych obiektów sportowych, m.in. boisk do siatkówki, koszykówki, piłki ręcznej oraz kortów tenisowych przy ul. Konarskiego oraz zaadoptowano salę na Wydziale Mechaniczno - Energetycznym.
W latach 1952 - 1956 stabilizuje się praca organizacyjna i wychowawcza. Ministerstwo precyzuje wymogi wobec zatrudnionych już na etatach nauczycieli. W tym okresie w SWF pracują: Eugeniusz Bieniasz, Alojzy Chrószcz, mgr Kazimierz Harcuła (zastępca kierownika), mgr Paweł Krawczyk, Fryderyk Kosiarz, mgr Henryk Kozłowski, Zdzisław Kuśnierz, Witold Kwiatkowski, mgr Michał Lewieki (kierownik SWF), Janusz Nelicki, Józef Ścigalski, Anna Szczepaniak, mgr Lucyna Umińska, Lucjan Wilichnowski, Józef Wolak, Władysław Zieliński, Krystyna Zalewska (lekarz).
W dziesiątą rocznicę powołania SWF oddano do użytku Uczelniany Obiekt Sportowy składający się z dwóch boisk do siatkówki, jednego boiska do koszykówki oraz dwóch kortów tenisowych z trybunami. W następnych latach obiekt ten został wyposażony w bieżnię la, skocznię, dalsze dwa korty tenisowe, domek sportowy, boisko gimnastyczne, boisko do koszykówki i siatkówki (wszystkie boiska o nawierzchni kortowej).
W roku 1956 Senat Politechniki Śląskiej likwiduje obowiązkowe zajęcia z wychowania fizycznego na I i II roku (jedyna Uczelnia w Polsce), zastępując je zajęciami fakultatywnymi. Jednak już w maju 1957 roku Senat przywraca obowiązek uczestnictwa studentów I i II roku w zajęciach wychowania fizycznego. Od września 1957 roku SWF pracuje jak gdyby od nowa. Dzięki dużemu zrozumieniu ze strony JM Rektora Politechniki Śląskiej prof. Stanisława Ochęduszkiego oraz Prorektora ds. Nauczania prof. Mariana Janusza Studium szybko wraca do normalnej pracy
W roku akademickim 1959/60 stan obiektów sportowych przedstawiał się następująco:
- jedna sala gimnastyczna własna przy ulicy Konarskiego 22 (całkowicie wyposażona w potrzebne urządzenia i sprzęt)
- dwie sale dzierżawione
- basen pływacki - dzierżawiony
- obiekty otwarte przy ul. Konarskiego 22
W tym okresie w SWF pracowali (na etacie): mgr Alojzy Chrószcz, mgr Kazimierz Harcuła (zastępca kierownika), mgr Józef Hładysz, mgr Henryk Kozłowski, mgr Zdzisław Kuśnierz, mgr Michał Lewicki (kierownik), mgr Władysław Mydło, mgr Lucyna Umińska, mgr Władysław Zieliński, Krystyna Zalewska (lekarz), a na godzinach zleconych: Irmiła Popławska, Józef Ścigalski.
W okresie dziesięciolecia 1962 - 1972 Studium Wychowania Fizycznego pracowało w składzie jak w poprzednich latach, a Kierownikiem był mgr Michał Lewicki.
Reprezentacja Politechniki Śląskiej bierze udział w Mistrzostwach Wyższych Szkół Technicznych, które później nazwano Mistrzostwami Polski Politechnik.
Rozwój Uczelni spowodował, że zostały powołane Filie w Katowicach, Rybniku i Dąbrowie Górniczej. Zastępcami Kierownika SWFiS w tych filiach zostali:
- w Rybniku: mgr Stefan Kuder (1968 - 1974), mgr Andrzej Powązka (1974 - 1983)
- w Dąbrowie Górniczej: mgr Wacław Skalbmierski (1968 - 1983)
- w Katowicach: mgr Józef Hładysz (1968 - 1973), mgr Jerzy Miśkiewicz (1973-1981), mgr Jerzy Olesiak (1981-1991), mgr Józef Babiak (od 1991).
Ministerstwo Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w dniu 9 kwietnia 1974 r. powołuje w Szkołach Wyższych Studia Wychowania Fizycznego i Sportu w miejsce SWF. Jest to konsekwencja prowadzonej pracy sportowej w SWF i masowo powstających i powoływanych co raz więcej studenckich sekcji sportowych, które wspólnie z AZS-em dbają o rozwój sportu masowego i wyczynowego wśród studentek i studentów.
W dniu 1 stycznia 1975 roku następuje zmiana na stanowisku Kierownika SWFiS. W miejsce wielce zasłużonego mgr Michała Lewickiego powołany został na to stanowisko mgr Stanisław Grymowicz. Zastępcami Kierownika zostają: dr Kazimierz Harcuła (ds. dydaktycznych), mgr Władysław Malczewski (ds. sportowych).
Kadra nauczycielska SWFiS zostaje wzmocniona doświadczonymi nauczycielami szkolnictwa podstawowego i średniego oraz trenerami, którzy oprócz pracy dydaktycznej prowadzili sekcje wyczynowe w Klubie AZS: mgr Wiesław Stasiak (trener koszykówki), mgr Józef Borowski (trener siatkówki), mgr Krzysztof Czapla (trener siatkówki), mgr Zbigniew Podgórski (sekcja la), mgr Ewa Książek (sekcja la), mgr Anna Borowska (sekcja la), mgr Jerzy Lorenz (sekcja la), mgr Bogdan Grzejszczak (sekcja la), mgr Edward Kubaczyński (sekcja la), mgr Renata Bogusz (trener piłki ręcznej), mgr Krystyna Suchorab (instruktor siatkówki).
Mimo przychylności Władz Uczelni, baza sportowa powiększyła się tylko o siłownię (w piwnicy Wydział Mechaniczno - Energetycznego) oraz dwie sale do judo na Wydziale Inżynierii Środowiska przy ul. Powstańców, które w niedługim czasie zostały zlikwidowane. Zniknęły natomiast korty tenisowe i kompleks boisk otwartych przy ul. Konarskiego. Zajęcia były prowadzone w wynajmowanych salach i basenach na terenie Gliwic.
W roku akademickim 1975/76 zajęcia obowiązkowe z wychowania fizycznego obejmują cztery lata studiów na wszystkich wydziałach Politechniki Śląskiej. Kadra dydaktyczna wzmocniona zostaje administracją w osobach: Danuta Olbert (pracuje od 1 marca 1966r.), Maria Kapusta i Jerzy Serafin. W roku 1973/74 odbyła się pierwsza edycja Akademickich Mistrzostw Śląska, w której nasza Uczelnia zajęła II miejsce za Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego w Katowicach.
Rok akademicki 1975/76 to rok powstania wielu sekcji sportu masowego. Po raz pierwszy organizowany jest Dzień Sportu Studenckiego, w którym bierze udział kilka tysięcy studentek i studentów oraz spora grupa pracowników. Zaangażowani zostają Dziekani i pracownicy naukowi, którzy wraz ze studentami rywalizują w wieloboju reprezentacji wydziałów. Studentki sekcji gimnastyki artystycznej prowadzone przez mgr Annę Rogowską prezentują ciekawe i efektowne pokazy, które zawsze entuzjastycznie przyjmowane są przez publiczność zgromadzoną w hali MOSiR, która służyła studentom w godzinach dopołudniowych do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego a w godzinach popołudniowych dla sekcji sportu masowego i wyczynowego.
W latach 1976 - 1978 następują nowe przyjęcia do SWFiS oraz awanse zasłużonych nauczycieli na wykładowców i starszych wykładowców.
W 1978 roku MNSzWiT przyznaje Politechnice Śląskiej pierwszą nagrodę za całokształt działalności w zakresie upowszechniania sportu wśród młodzieży akademickiej. Do tego sukcesu przyczynili się zarówno nauczyciele SWFiS, działacze i trenerzy AZS oraz cała rzesza studentek i studentów, którzy z zapałem pracowali w sekcjach sportu masowego i wyczynowego, a całością kierował Kierownik SWFiS mgr Stanisław Grymowicz, który nie szczędził sił i czasu dla rozwoju sportu studenckiego.
W roku akademickim 1981/82 po raz pierwszy w historii SWFiS kierownictwo wybierane było przez tajne głosowanie pracowników. Kierownikiem wybrano mgr Stanisława Grymowicza, a zastępcami wybrano: mgr Annę Rogowską (ds. dydaktycznych), mgr Krzysztofa Czaplę (ds. sportowych), mgr Jerzego Olesiaka (w Katowicach).
W 1987 roku doktoryzuje się mgr Krzysztof Czapla i jest drugim w historii SWFłS Doktorem Nauk Kultury Fizycznej (po dr Kazimierzu Harcule). Nauczyciele opracowują programy nauczania dla studentów uczestniczących w zajęciach z wychowania fizycznego, które obejmują wszystkie dyscypliny sportowe wybierane przez studentów, jak również programy dla ponad dwudziestu sekcji sportowych.
Dopiero początek lat dziewięćdziesiątych był przełomem w zakresie rozszerzenia bazy sportowej. JM Rektor Politechniki Śląskiej prof. Wilibald Winkler i Prorektorzy prof. A. Klimpel i prof. B. Pochopień, Dyrektor Administracyjny Politechniki Śląskiej mgr inż. Wojciech Wydrychiewicz byli tymi, którzy przełamali, wydawało by się niemożliwą w Politechnice Śląskiej barierę, która przez 40 lat była nie do pokonania. Pierwszą historyczną decyzją, w 1992 roku podjętą przez Senat była zgoda na przejęcie miejskich obiektów sportowych: hali OSiR przy ul. Akademickiej 26 i lodowiska Tafla, a w okresie późniejszym (1 stycznia 1994) stadionu XX - lecia. Senat Politechniki Śląskiej powołał od 1 stycznia 1993 roku (w miejsce Studium Wychowania Fizycznego i Sportu) Ośrodek Sportu Politechniki Śląskiej, który przejął dotychczasowe zadania dydaktyczne SWFiS rozszerzając jego obowiązki na działalność organizacyjną obejmującą zakresem te funkcje, które spełniał były OSiR. Dużą rolę w organizacji tej decyzji spełnił dr Krzysztof Czapla, który będąc członkiem Komisji Kultury, Oświaty i Sportu w Radzie Miejskiej przekonywał Radnych o potrzebie przekazania w dzierżawę do 2015 roku obiektów sportowych leżących w obrębie Dzielnicy Akademickiej Politechniki Śląskiej. Zarząd Miasta z Panem Prezydentem Prof. Z. Frankiewiczem bardzo przychylnie ustosunkował się do propozycji Politechniki Śląskiej wierząc, że powierza obiekty sportowe w dobre ręce i będą one służyły młodzieży akademickiej, jak również społeczności miasta Gliwice, co na pewno do dnia dzisiejszego się w pełni potwierdza.
Stanowisko Dyrektora Ośrodka Sportu Politechniki Śląskiej powierzono mgr Czesławowi Garncarzowi, a zastępcami zostali: dr Krzysztof Czapla (ds. organizacyjno - sportowych), mgr Renata Bogusz (ds. dydaktyki).
Również decyzją wielkiej historycznej wagi dla Ośrodka Sportu była uchwała Senatu o przekazaniu własnych środków finansowych na budowę kortów tenisowych i nowej hali sportowej.
Otwarcia tych wspaniałych kortów dokonał JM Rektor Politechniki Śląskiej prof. Wilibald Winkler oraz Prorektorzy - prof. Andrzej Klimpel i prof. Bolesław Pochopień. Ogromną pomoc okazał Dyrektor Administracyjny Politechniki Śląskiej mgr inż. Wojciech Wydrychiewicz, który doskonale znał potrzeby studentów w zakresie rozwoju fizycznego szczególnie w Politechnice Śląskiej, ponieważ przez szereg lat był członkiem Zarządu Klubu AZS Politehcniki Śląskiej. Budowę hali rozpoczęto na bazie fundamentów i części konstrukcji, które przeznaczone były na budowę dwóch sal gimnastycznych dla tenisa stołowego i judo. Projektem zajmował się mgr inż. arch. Z. Richter z biura projektowego "Bipromag", a Ośrodek Sportu i głównego użytkownika reprezentował dr Krzysztof Czapla, który był zdecydowanym orędownikiem budowy hali wielofunkcyjnej, a nie specjalistycznych dwóch sal. Budowę prowadzono o iście ekspresowym tempie. Rozpoczęcie prac budowlanych nastąpiło w 1994, a z hali pierwsi studenci zaczęli korzystali już na wiosnę w semestrze letnim w 1995 r. jednak oddane zostały tylko szatnie z jednej strony hali i sama hala główna, w której wyłożono pierwsze w Polsce listwy drewniane firmy Junkers z Danii. Oficjalnego otwarcia dokonał JM Rektor politechniki Śląskiej prof. Bolesław Pochopień oraz były Rektor prof. Wilibald Winller w maju 1997 roku.
W roku 1997 nastąpiła zmiana na stanowisku Dyrektora Ośrodka Sportu oraz jego zastępców. Dyrektorem od 1 września 1997 roku został dr Krzysztof Czapla, a jego zastępcami: mgr Joanna Borysławska (ds. dydaktycznych), mgr Maria Domoń (ds. organizacyjno - sportowych), mgr Józef Babiak (w Katowicach).
Przeniesiona została administracja Ośrodka Sportu z pomieszczeń przy ulicy Akademickiej 26 (dawny OSiR) do nowej hali przy ulicy Kaszubskiej 28.
W sierpniu 1997 roku zostaje zlikwidowana siłownia przy ulicy Konarskiego 20 mieszcząca się w piwnicy Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki od prawie 20 lat. Jej stan techniczny i fatalne zaplecze sanitarno - higieniczne były podstawową przyczyną likwidacji. Dyrekcja podjęła natychmiast starania o nowe pomieszczenia dla ćwiczeń siłowych, które uwieńczone zostały sukcesem, ponieważ Władze Wydziału zgodziły się oddać na ten cel portiernię i szatnię przylegającą do sali przy ulicy Konarskiego. W rekordowo krótkim tempie powstała nowa siłownia z szatniami i natryskami oraz nad siłownią salka do aerobiku.
Zintensyfikowano prace zmierzające do poprawy warunków zajęć w byłej hali OSiR. Dzięki pomocy Zarządu Miasta i Władz Uczelni obiekt ten został prawie w całości wyremontowany. Wymieniono oświetlenie i sufit a następnie okna i założono nową podłogę drewnianą o najwyższych parametrach użytkowych. Szatnie i zaplecze sanitarno - higieniczne są na wysokim poziomie.
Lata 1993 - 2002 należy uznać za najlepsze dla rozwoju bazy w całej 50-letniej historii SWF, SWFiS oraz Ośrodka Sportu. Wyrazy wdzięczności za zrozumienie potrzeb kultury fizycznej w Uczelni skierować powinniśmy do wielu osób, jednak największe uznanie należy się Władzom Rektorskim i Senatowi, które w tych trudnych latach podejmowały decyzje o znaczeniu pokoleniowym. Nauczyciele, administracja Ośrodka Sportu swoją w pełni zaangażowaną pracą zarówno dydaktyczną, sportową i organizacyjną rozsławiają Politechnikę Śląską i odwzajemniają się za stworzenie warunków, w których mogą pracować i wychowywać pokolenia przyszłych inżynierów. Podjęta w tych dniach decyzja władz uczelni i miasta o budowie nowego lodowiska krytego dla potrzeb studentów i pracowników Politechniki Śląskiej jest potwierdzeniem determinacji uczynienia jeszcze większego i doskonalszego centrum dla sportu studenckiego. Prężność i umiejętności organizacyjne obecnej Dyrekcji Ośrodka Sportu dają pewność, że wszelkie poczynania w zakresie wychowania fizycznego i sportu na Politechnice Śląskiej będą dalej się rozwijać i doskonalić. Zasługi i osiągnięcia wszystkich dotychczasowych pracowników w 50-letniej historii SWFiS i Ośrodka Sportu, do tego nas zobowiązują.
