Wydział Chemiczny RCH

Z wielkim żalem informujemy, że w wieku 98 lat zmarł prof. dr hab. inż. Józef Szarawara.

Msza św. w intencji Pana Profesora  odprawiona zostanie 15 lipca 2022 r. (piątek) o godz. 12 w Kościele Wniebowzięcia NJP w Gliwicach przy ul. Kozielskiej 50 (drewniany kościółek przy parku Starokozielskim). Po mszy, pogrzeb na Cmentarzu Centralnym.

Profesor Józef Szarawara ukończył studia magisterskie w 1950 roku na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej, z którym związał swoje całe życie zawodowe. Na Wydziale tym zdobywał kolejne stopnie i tytuły naukowe.

Był autorem wielu książek, publikacji, a także referatów o zasięgu międzynarodowym i ogólnopolskim. Jego tematyka badawcza koncentrowała się na podstawach teoretycznych technologii chemicznej, teorii reaktorów chemicznych, termodynamice i kinetyce chemicznej, technologii nieorganicznej. Książki autorstwa Profesora J. Szarawary – Termodynamika chemiczna, Podstawy inżynierii reaktorów chemicznych, Podstawy teoretyczne technologii chemicznej do tej pory są bardzo cenionymi pozycjami literaturowymi na wielu wydziałach chemicznych w Polsce.

Współpracował On z wieloma ośrodkami naukowymi w Polsce, zarówno uczelniami (Politechnika Szczecińska, Politechnika Krakowska), jak i instytutami branżowymi (Instytut Nawozów Sztucznych w Puławach, Instytut Chemii Nieorganicznej w Gliwicach). Przez szereg lat był członkiem Komitetu Badań Naukowych, a także Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych. Był wieloletnim kierownikiem Zakładu Technologii Nieorganicznej na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej.

Profesor Józef Szarawara wielokrotnie był honorowany najwyższymi odznaczeniami państwowymi. Był On pierwszym Honorowym Profesorem Politechniki Śląskiej, a także Doktorem Honoris Causa Politechniki Szczecińskiej.

Aktywnie działał w wielu stowarzyszeniach branżowych, w szczególności w Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego w Gliwicach. Wraz ze Stowarzyszeniem, praktycznie do ostatnich dni, organizował cykl wykładów „Ścieżki ludzkiego myślenia”, cieszących się bardzo dużym zainteresowaniem.

Profesor był Wychowawcą wielu pokoleń młodych chemików i technologów, z których część zrobiła karierę naukową.

Prywatnie intensywnie uprawiał turystykę górską, letnią i zimową; latem w Tatrach i całym Beskidzie, zimą narciarstwo zjazdowe i turystyczne. Ponadto uprawiał żeglarstwo na Wielkich Jeziorach Mazurskich (był sternikiem jachtowym) oraz brał udział w spływach kajakowych na rzekach polskich.

Profesor Józef Szarawara był człowiekiem niezmiernie prawym, znajdującym zawsze czas na wysłuchanie opinii innych. W naszej pamięci pozostanie jako człowiek życzliwy dla swoich współpracowników i nadzwyczaj pracowity, o wielkim talencie dydaktycznym, głęboko oddany sprawom społeczności akademickiej.