Department of Telecommunications and Teleinformatics Faculty of Automatic Control, Electronics and Computer Science

Dnia 20 lutego zmarł w Gliwicach prof. Mieczysław Chorąży. Profesor nie był co prawda pracownikiem Politechniki Śląskiej, jednak on sam oraz badania naukowe, które zapoczątkował i prowadził, miały niezwykle istotny wpływ na powstanie nurtu badań naukowych prowadzonych na wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej wpisujących się w obecny pierwszy Priorytetowy Obszar Badawczy (POB1).
Profesor od 1951 roku, aż do śmierci pracował w Instytucie Onkologii w Gliwicach, gdzie przez ponad 30 lat był kierownikiem Zakładu Biologii Nowotworów. Był z wykształcenia lekarzem, ale nie praktykował jako lekarz, a od początku zajął się badaniami naukowymi w dziedzinie podłoża biologicznego chorób nowotworowych. W trudnych czasach potrafił stworzyć pierwszą w Polsce, dobrze wyposażoną placówkę zajmującą się biologią molekularną i inżynierią genetyczną, w której dyplomy magisterskie i doktorskie robili studenci wielu polskich uniwersytetów (m.in. Łódzkiego, Warszawskiego, Wrocławskiego, Śląskiego, Poznańskiego i Politechniki Śląskiej), a na staże szkoleniowe przyjeżdżali naukowcy z Włoch, Ukrainy, Rosji, Litwy, Białorusi. Pod kierunkiem profesora Chorążego robiła pracę magisterską i doktorską m.in. absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego prof. Rzeszowska, która pracowała przez wiele lat w Zakładzie kierowanym przez profesora, a w późniejszym okresie podjęła pracę na Politechnice Śląskiej przyczyniając się do powstania nowego międzywydziałowego kierunku studiów – Biotechnologii.
Profesor Chorąży zainicjował pierwsze w Polsce badania populacyjne dotyczące zmian molekularnych w komórkach u ludzi narażonych na czynniki genotoksyczne. Te badania zapoczątkowały długoletnią i trwającą do dziś współpracę między Centrum Onkologii i Politechniką Śląską, najpierw w zakresie analizy pochodzących z badań populacyjnych danych, a potem we wspólnych projektach badań genomicznych, proteomicznych, z zakresu biologii systemów i innych. Profesor był też jednym z głównych filarów w Komitecie organizującym co roku od 25 lat międzynarodową konferencję „Gliwice Scientific Meetings”, wydarzenie, w którym od początku współorganizatorami są Centrum Onkologii i Politechnika Śląska.
Profesor był prawym człowiekiem o pięknym charakterze – był konsekwentny i skrupulatny w sprawach nauki, zawsze pomocny tam, gdzie pomoc była potrzebna, nawet jeśli wiązało się to dla niego z ryzykiem. Potrafił przeciwstawiać się wszelkim  absurdom życia społecznego, walczyć z projektantami Centrum Onkologii o piękne drzewa w projekcie przeznaczone do wycinki, z władzami miasta o nieporządek i braki w zarządzaniu. Wstawiał się za prześladowanymi przez władze różnych szczebli, doradzał i pomagał w sprawach życiowych utytułowanym naukowcom i pracownikom personelu pomocniczego.  Ludzi o takiej odwadze cywilnej i charakterze jest coraz mniej, będzie nam Go brakować.