Z żalem zawiadamiamy, że 3 sierpnia w wieku 68 lat zmarł prof. Jerzy Skrzypczyk, pracownik Katedry Mechaniki i Mostów na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej.

 

Msza żałobna odbędzie się w środę, 9 sierpnia, o godz. 13:00 w kościele pw. Najświętszych Imion Jezusa i Marii w Katowicach przy ul. Przyklinga 12, a ciąg dalszy uroczystości pogrzebowych na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.

 

Profesor Jerzy Skrzypczyk ukończył studia  z wyróżnieniem w 1971 roku na Wydziale Automatyki Politechniki Śląskiej. W roku 1975 zdobył z wyróżnieniem stopień doktora nauk technicznych, z zakresu mechaniki, a w 1995 stopień doktora habilitowanego na Politechnice Częstochowskiej z zakresu mechaniki stosowanej. Od roku 1995 pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego na Politechnice Częstochowskiej, w roku 1998 uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego na Politechnice Śląskiej.

Pracował na Wydziale Automatyki i Informatyki (1971-1975), Wydziale Matematyczno-Fizycznym (1975-1991), a od 1991 na Wydziale Budownictwa. Pracował w Instytucie Mechaniki Teoretycznej (pełnił funkcję zastępcy dyrektora), a następnie od 1991 r. w Katedrze/Zakładzie Mechaniki Teoretycznej (od roku 1999 pełnił funkcję kierownika) oraz od 2013 r. w Katedrze Mechaniki i Mostów (pełnił funkcję kierownika katedry). W latach 2002-2008 zajmował stanowisko prodziekana ds. nauki i organizacji. W latach 2002-2005 był członkiem Senatu Politechniki Śląskiej.

W latach 70. prof. Jerzy Skrzypczyk był członkiem Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Mechaniki i Fizyki Ośrodków Ciągłych PAN, następnie członkiem Zespołu Metod Stochastycznych Komitetu Mechaniki PAN, a od 2000 członkiem Sekcji Metod Komputerowych Komitetu Mechaniki PAN oraz Sekcji Metod Optymalizacji Komitetu Mechaniki PAN. Był również członkiem Komisji Inżynierii Lądowej PAN.

Profesor był promotorem pięciu ukończonych prac doktorskich i jednego w trakcie realizacji. Prowadził wykłady na uniwersytetach w Hanowerze i Stuttgarcie. Był autorem ponad 120 publikacji naukowych. W 2009 otrzymał Medal Edukacji Narodowej. Specjalizował się w zagadnieniach stochastycznych, rozmytych, przedziałowych i perturbacyjnych. Był specjalistą w zakresie losowych równań całkowych, stworzył Metodę Rozmytych Elementów Brzegowych (Fuzzy Boundary Element Method), wprowadził do analizy matematycznej pojęcie liczb perturbacyjnych. Był autorem monografii z tego zakresu.

Profesor był człowiekiem pogodnym, życzliwym studentom i doktorantom. Uwielbiał podróże, zajmował się turystyką górską i taternictwem. Tracimy w nim człowieka pracowitego, twórczego w zakresie nowych działów matematyki i mechaniki, dobrego dydaktyka, oddanego sprawom uczelni i dobrego kolegę.